Saskia Stoker steekt haar activisme voor emancipatie niet onder stoelen of banken

24 december 2021
Beeld:

Daniël Rommens

Geplaatst door
Daniël Rommens
Op
24 december 2021

De HvA’ers van het Jaar 2021 zijn Lisette Klok en HvA Fossielvrij. Maar ook de andere genomineerden hebben een bijzonder verhaal. Zoals Saskia Stoker, die zich op de voor- en achtergrond inzet voor emancipatie en gelijke kansen.

Als het op de HvA over emancipatie gaat, dan weet je een ding zeker: Saskia Stoker staat ergens bij je in de buurt. Deze docent-onderzoeker is namelijk al jaren op alle mogelijke manieren actief om diversiteit en inclusie op de hogeschool te bevorderen.

 

Het dossier diversiteit is er vooral een van praten en voornemens bedenken, lijkt het soms als je van een afstand kijkt. Maar door de gangen van de HvA lopen steeds meer mensen die echte stappen zetten in de richting van een inclusieve hogeschool en wereld. Saskia is er daar een van.

HvA’er van het Jaar

Elk jaar kiest de redactie van HvanA de HvA’er van het Jaar. Dat is een student of medewerker die iets bijzonders heeft bereikt, zich heeft uitgesproken wanneer anderen dat niet deden, een voorbeeld is geworden of simpelweg uitblinkt in wat-ie doet. In 2020 wonnen álle HvA’ers de prijs, vanwege het uitzonderlijke jaar waarin iedereen zich aan de de coronacrisis heeft moeten aanpassen. Daarvoor was dat oud-student Bowi de Jong, een voorvechter van homo-acceptatie in de voetbalwereld. In 2018 kreeg docent Youssef el Bouhassani de titel, vanwege zijn app waarmee docenten meer tijd overhouden voor persoonlijke aandacht voor studenten.

Die stappen zijn soms symbolisch: zo hielp ze mee en vroeg ze aandacht voor de tentoonstelling #myowngender over genderidentiteit en stond ze vooraan toen er actie werd gevoerd voor een naamswijziging van het nog te bouwen Conradhuis, nu het Mulderhuis.

 

Gender gap
Soms zijn de stappen heel concreet. Zo begeleidt Stoker studentambassadeurs, studenten die een jaar lang op allerlei manieren diversiteit en inclusie bespreekbaar moeten maken onder hun medestudenten. Dat leidde dit jaar bijvoorbeeld tot het ‘planten’ van een diversiteitsboom in de hal van de Faculteit Gezondheid, een felgekleurd kunstwerk waar HvA’ers suggesties konden opschrijven voor een inclusievere hogeschool.

 

Naast die activiteiten, geeft Stoker op de Faculteit Business & Economie les in inclusieve marketing en doet ze onderzoek naar de gender gap in het ondernemerschapsonderwijs. De huidige aanpak leidt volgens haar niet tot gelijke kansen voor toekomstige ondernemers.

Er zijn natuurlijk genoeg mensen op de hogeschool die zich met het thema bezighouden en daarin dingen bereiken. Wat Stoker onderscheidt van de rest is ten eerste dat ze zoveel verschillende dingen doet. Ten tweede dat ze lak heeft aan een ongeschreven regel op de werkvloer, namelijk dat je daar bescheiden over moet zijn. Vooral als vrouw.

 

En daarmee komen we terug bij het begin van dit artikel. Als het ergens op de HvA over diversiteit, inclusie, emancipatie, identiteit of gelijke kansen gaat, reken er dan maar op dat Stoker erbij is. Niet overal als trekker van de kar, maar altijd met een warm hart voor de zaak en een vermogen om de aandacht te vestigen op die zaak. Het bewijs vind je in de mailbox van onze redactie. ‘Dit gezien?’; ‘Sturen jullie een fotograaf?’; ‘Hier misschien aandacht aan besteden?’

 

Het is dan ook niet voor niets dat Stoker genomineerd is voor de Joke Smit Aanmoedigingsprijs, een eerbetoon vanuit het ministerie voor Onderwijs, Cultuur & Wetenschap voor mensen en organisaties die zich hard maken voor vrouwenemancipatie. En een van de vijf bijzondere HvA’ers in onze shortlist.