Passie: Rens is kitesurfer

7 september 2018
Beeld:

Privéarchief Rens van der Schoot | Rens van der Schoot

Geplaatst door
Carlijn Schepers
Op
7 september 2018

Waarvoor gaan HvA’ers écht door het vuur? Wat hebben ze over voor hun passie en wat moeten ze ervoor laten? Vandaag Rens van der Schoot (22, student Johan Cruyff Academy) die kitesurft.

‘Het begon allemaal bij het vakantiehuisje van mijn ouders in Egmond aan Zee. Elke herfst- en meivakantie gingen we erheen en dan was ik alleen maar op het strand te vinden. Daar zag ik kitesurfers en dacht ik: dat wil ik ook. Maar m’n ouders zagen het toen nog niet zo zitten: een jongetje van tien alleen in de ruige Noordzee. En natuurlijk wilde ik geen reddingsvest aan. Dat was niet cool. Dus ik begon met powerkiten: vliegeren met een grote kite op het strand.’

‘Bij elk zuchtje wind ging ik het water op, en dat doe ik nog steeds’

‘Maar ik was nogal een bijdehand jongetje, dus stiekem ging ik toch wel het water op. Op mijn twaalfde kwamen m’n ouders er niet meer onderuit. Ik kreeg een complete kitesurfset en lessen. Mijn broer van tien jaar ouder ook. Wel zo handig, want hij had al een rijbewijs en reed ons dus naar de vetste kitesurfplekken in Nederland. Het IJsselmeer, Schellinkhout, Blijburg aan Zee... Maar m’n vaste spot werd Zandvoort. Daar ben ik sindsdien aangesloten bij een watersportvereniging.’

‘Na een stuk of vier lessen had ik de basics van het kitesurfen onder de knie en kon het echte werk beginnen: trucjes leren. Ik keek YouTube-video’s die ik vervolgens probeerde na te doen. Na veel oefenen kon ik steeds moeilijkere dingen. Ik vond de sport steeds leuker worden. Bij elk zuchtje wind ging ik het water op, en dat doe ik nog steeds.’

(De tekst loopt door onder de video.)

Adrenaline
‘Ik vind het fijn dat het een individuele sport is. Er is niemand op het water die tegen je praat. Dat is heel ontspannen en geeft een gevoel van vrijheid. Maar de echte kick krijg ik elke keer als ik een sprong land. Oftewel als je met je bord weer stabiel op het water komt en verder vaart. De adrenaline die ik dan voel is heerlijk en enorm motiverend.’


‘Ik werd steeds beter in het kitesurfen en ging ook aan wedstrijden meedoen. Op mijn achttiende werd ik Europees kampioen onder de 21 en sinds twee jaar zit ik bij de wereldtour. Dat is de top van de wereld, van alle leeftijden, die overal aan wedstrijden meedoen. Ik sta nu op nummer zeventien in de wereldranglijst. Dit jaar is mijn doel de top tien. En voor de toekomst denk ik eraan om mee te doen aan de Olympische Spelen. In 2024 wordt kitesurfen namelijk een olympische sport.’

‘Ik heb al twee keer mijn meniscus en een keer een schouderpees gescheurd’

‘Daarvoor moet ik dan wel eerst flink trainen. Hoewel die zeventiende plek op de ranglijst ook komt omdat ik vorig jaar een blessure kreeg en een event heb gemist. Kitesurfen is een heel blessuregevoelige sport. Door de plotselinge rukken, landingen en draaiingen die je lichaam moet opvangen.’

‘Ik heb al twee keer mijn meniscus en een keer een schouderpees gescheurd. Die keren aan m’n meniscus moest het gehecht worden en moest ik een half jaar revalideren. Dat was wel een flinke tegenvaller en slecht voor je motivatie. Nu ben ik ook net weer hersteld.’

(De tekst loopt door onder de afbeelding.)

Beeld: Privéarchief Rens van der Schoot | Rens tijdens het kitesurfen

Niet goedkoop
‘Kitesurfen is geen goedkope passie. Een volledige set met een vlieger, bar, board, wetsuit en trapeze kost nieuw ongeveer drieduizend euro. Ik had het geluk dat ik de eerste set van mijn ouders kreeg. Daarna verkocht ik gewoon steeds weer een onderdeel en legde ik zelf geld bij voor een nieuwe. Na een paar jaar kreeg ik een sponsorcontract bij een groot kitesurfmerk, sindsdien krijg ik mijn materiaal van hen. Ook onderdeel zijn van de wereldtour heeft z’n voordelen: je krijgt gratis accommodatie en eten en drinken bij evenementen.’

‘Hoewel ik per week vier halve dagen train, is het goed te combineren met mijn studie. Ik doe de Johan Cruyff Academy, speciaal voor topsporters. Hier houden ze rekening met mijn sportschema. Zo kan ik bijvoorbeeld online lessen volgen als ik in het buitenland zit en uitstel voor tentamens aanvragen als ik dan toevallig een wedstrijd heb.’

Beeld: Beeld: Brendan Bank | Rens in de kleding van zijn eigen merk

‘Het afgelopen jaar deed ik de minor ondernemerschap en kon ik mijn passie voor kitesurfen helemaal combineren met mijn studie. In die minor moet je een eigen onderneming opzetten en ik koos ervoor een kitesurfkledingmerk te beginnen: Hang Eleven. Onze eerste collectie Chapter One is net gelanceerd. Met bijvoorbeeld boardshorts (zwembroeken voor surfsporters), maar ook casual kleding zoals T-shirts, truien, slippers en petten.’

‘We liggen nu in een winkel in Zandvoort en op Bonaire, en zijn online te koop. Ik heb mijn ervaringen van het kitesurfen gebruikt voor het ontwikkelen van de kleding. Zo hebben de zwembroeken stretch, een waterdichte rits om sleutels in te bewaren en zijn ze sneldrogend.’


Warmere trainingsplaatsen
‘Doordat ik al drie blessures heb gehad, weet ik hoe het is om een tijd zonder m’n passie te moeten. Ik mis meteen de vrijheid, adrenaline en de mooie plekken die ik ervoor bezoek. Nederland is namelijk een goed land om te kitesurfen – met veel wind – maar het is in de winter wel te koud. Dan zoek ik warmere trainingsplaatsen op.’


‘Ik ben bijvoorbeeld al in Brazilië, Kaapstad, Egypte, Marokko en Spanje geweest om te trainen en voor wedstrijden. Australië en de Filipijnen staan nog op mijn verlanglijstje. De sport is een goed excuus om te wereld rond te reizen. En daar ben ik voorlopig nog niet mee klaar. Want hoewel ik weet dat dit geen sport is om na je dertigste nog op topniveau te doen, moet ik er nog lang niet aan denken om ermee te stoppen.’