Lisa in alle Staten – dromen van een land zonder kamertekort
Rosa Tromp | Lisa Wolkers
Creative Business-student Lisa Wolkers spendeerde voor haar minor een halfjaar in de VS en is nu weer op de HvA te vinden, terug op Hollandse grond. Nu ze terug is, zoekt ze met man en macht een kamer, maar helaas: ‘Het aanbod in deze stad is echt schrikbarend.’
Aan het begin van mijn opleiding aan de Hogeschool van Amsterdam had ik totaal geen behoefte om op kamers te gaan. Ja, ik vind de hoofdstad prachtig, maar een uurtje met de bus naar de campus is natuurlijk niet het einde van de wereld en ik kon Almere, de stad waar ik ben opgegroeid, nog niet achter me laten.
Na vier maanden op mezelf gewoond te hebben in de Verenigde Staten denk ik er wel anders over. Een kamertje op de campus gaf me namelijk vrijheid. Mijn vrienden woonden dichtbij. Ik kon tot ’s avonds laat bij hen blijven en was dan zo weer thuis. Wonen op de campus van Syracuse University gaf me de ruimte om een sociale kring op te bouwen, meer dan ik in Amsterdam kon.
Ik voegde een aantal foto’s toe om aan te tonen hoe gezellig ik wel niet ben
Logischerwijs meldde ik me aan voor alle Facebook-groepen, toen ik eenmaal weer terug in Nederland was. Wat blijkt? Het aanbod is echt schrikbarend. Toen ik begon, wist ik dat het een lange rit zou worden, maar dit had ik echt niet zien aankomen. Zo zag ik bijvoorbeeld het volgende voorbijkomen: een kamer van zes vierkante meter voor 700 euro per maand, maar waar je ‘gelukkig’ wel je kast op de overloop mocht zetten.
Voor andere kamers moest je per se ouder zijn dan 21 of 22 en ga zo maar door. Na lang zoeken had ik eindelijk een aantal kamers op een rij gezet die wel bij mij pasten, maar ja, wat zet je dan vervolgens in zo’n hospitatiemail? Na Google af te struinen had ik wat tips en ging ik aan de slag.
Ik schreef een uitgebreide, maar niet te lange tekst over mijn opleiding en hobby’s. Ik vertelde dat ik nog bij mijn ouders woonde, maar absoluut gewend ben om zelfstandig te zijn en dat ik echt al een ‘leventje heb in Amsterdam’. Ik voegde er nog een aantal foto’s aan toe die lieten zien hoe gezellig ik wel niet ben. De mails waren eruit, duimen dan maar.
In Amerika wonen alle studenten verplicht op de campus in hun eerste jaar
Eerlijk gezegd vraag ik me na dit (waarschijnlijk onsuccesvolle) proces toch vooral af hoeveel studenten er de dupe zijn van het kamertekort. Voor mij heeft die kamer geen spoed, ik woon nog thuis, maar niet iedere student zit in dezelfde situatie. Ja, ik weet dat alle betrokken partijen hun best doen om dit probleem op te lossen, maar is er dan echt niks wat de HvA en de Amsterdamse universiteiten verder voor deze studenten kunnen betekenen?
Wist je dat het in Amerika stukken beter is geregeld? Daar wonen alle studenten verplicht op de campus tijdens hun eerste jaar, is er een beperkt aantal woningen beschikbaar voor ouderejaars en wordt er veel hulp aangeboden bij het vinden van een appartement. Een wereld van verschil dus.
De grond (en waarschijnlijk ook de financiële middelen) zijn verder helaas niet beschikbaar in hartje Amsterdam, maar ik hoop wel dat de hogescholen van de toekomst wat meer gaan meedenken over dit probleem. Waarom bouwen ze niet bijvoorbeeld allemaal een campus, die niet alleen gebruikt wordt voor educatieve doeleinden, maar waarbij je ook denkt aan onderdak en recreatie, zoals ze in Lelystad nu van plan zijn.
Het zou toch heel fijn zijn om op loopafstand van je collegezaal te kunnen wonen, in de late avonduren in de bibliotheek te kunnen zitten en niet meer afhankelijk te zijn van het openbaar vervoer dat constant uitvalt. Terwijl ik verder droom over die ideale campus, scrol ik maar verder op Facebook. Ik hoop maar dat de situatie voor de volgende generatie studenten echt anders zal zijn.
