Rekenen op zee: deze HvA-docent geeft wiskundeles aan boord van een driemaster

12 januari 2024
Beeld:

Privé-archief Boaz Visscher | Instructie aan boord

Geplaatst door
Paul Disco
Op
12 januari 2024

Boaz Visscher, docent Werktuigbouwkunde bij de Faculteit Techniek, gooide het afgelopen maand over een andere boeg. Hij ging lesgeven aan boord van een driemaster op de oceaan. ‘De eerste week voeren we door een storm tussen vijf meter hoge golven.’

Leerlingen uit 4 havo en 4/5 vwo die zin hebben in avontuur - én geld hebben - kunnen een zeilreis maken van een paar weken tussen november en mei. Aan boord gaan ze gewoon naar school. Of nou ja, gewoon, er zijn ervaren docenten in de exacte vakken aanwezig om ze te begeleiden, zoals HvA-docent Boaz Visscher.

Beeld: Privé-archief Boaz Visscher | Boaz Visscher aan het roer

Hoe kwam je op het idee om de oceaan over te varen met scholieren?

‘Een grote zeiltocht maken was altijd al een jongensdroom. Nota bene bij mijn tandarts hoorde ik dat de organisatie Masterskip zesweekse zeiltochten naar de Cariben aanbiedt voor scholieren. Er gaan vier docenten mee, vijf bemanningsleden, een kok en een arts.’

 

Dan moet je er wel op vertrouwen dat je een leuke club mensen aan boord hebt.

‘Dat was mijn grootste zorg vooraf. Je leeft met elkaar op nog geen zestig meter oppervlak. Maar dat ging goed. Het was bovendien heel erg leuk met de 27 scholieren, die aan boord trainees worden genoemd. Met bijna veertig mensen op zee, zitten er altijd wel een aantal bij waarmee het klikt. Het begin van de reis was trouwens nog wel een dingetje: we zaten midden in de naweeën van een storm, dus voeren we een kleine week tussen vijf meter hoge golven.’

Beeld: Privé-archief Boaz Visscher | De driemaster bij de start in Spanje

Wat moet je kunnen om aan boord les te mogen geven?

‘Ik heb een eerstegraads bevoegdheid om les te geven. Voordat ik bij de HvA werkte, heb ik zeven jaar lesgegeven op een middelbare school. Lesgeven kun je het hier overigens niet echt noemen. Elke trainee maakt van tevoren een plan van aanpak voor zelfstudie, dat wij als docenten goedgekeuren. Dat plan moet nogal gedetailleerd zijn, anders mag je niet mee. Het gevolg is dat er veel meer meiden aan boord zijn dan jongens. Meiden kunnen beter plannen, is de verklaring.’

 

‘Aan boord was ik de toetscoördinator. Elke zondag kregen de trainees een toets van hun school, die ik in verzegelde enveloppen bij me had. Die maakten zij onder ons toezicht, en aan het eind van de reis stuurden we de toetsen naar hun scholen terug.’

 

Hoe ziet een gemiddelde dag aan boord er uit?

‘Om zeven uur is het ontbijt. Een halfuur later beginnen de trainees met zelfstudie in een aparte ruimte van het schip. De docenten lopen rond om vragen te beantwoorden. Ik zat er voor de wiskunde, maar ik had lekker twee stoelen buiten gezet. Zo kon ik een-op-een een praatje maken om te kijken hoe het met de leerlingen ging.’

 

‘Er was bijvoorbeeld een jongen die helemaal niks had met wiskunde. Hij zou normaal gesproken niet eens naar de les gaan. Maar het klikte, op een gegeven moment viel het kwartje bij een wiskundevraag en kwamen we niet meer bij van het lachen.’

Beeld: Privé-archief Boaz Visscher | Op het dek

En wat doe je zoal de rest van de dag?

‘Dat kan echt van alles zijn. Zwemmen, leren varen op zo’n enorm schip met 24 zeilen, af en toe in de mast klimmen. Het eten was perfect, we hadden een Spaanse kok die alles vers had ingeslagen in Coruña. Oh ja, aan boord stonden drie gitaren. Ik heb ’s avonds dus ook gitaarles gegeven. De volgende dag zongen we liedjes met de beginnende gitaristen.’

 

Dat is nog eens wat anders dan een dag op de HvA.

‘Dat kun je wel zeggen. Al heb ik ook nog geprobeerd wat te doen voor mijn studenten aan de HvA. Het roer van het schip was in die eerdergenoemde storm stuk gegaan. Zo’n stuurinrichting lijkt totaal niet op die van vroegere zeilschepen: het is één brok regeltechniek. Laat ik nou net dat vak doceren aan de HvA. Ik heb mijn studenten een uitgebreide mail gestuurd met hoe dat nu op zo’n schip werkt. Zo haal je de praktijk binnen op de hogeschool.’

 

Is de zeiltocht voor herhaling vatbaar?

‘Absoluut, ik zou het zo weer doen. Met jonge mensen aan de slag, veel persoonlijk contact, je bent lekker buiten en kunt ook nog eens moeilijke wiskundesommen oplossen. Ik kan het zeker aanraden, of je nou docent bent in een exact vak, een taal doceert of economie. Binnenkort is er een reünie, het wordt leuk om iedereen weer te zien. Wie weet zit een van die leerlingen straks in mijn klas op de HvA.’