Sam zorgt voor een ‘safe space’ in de Amsterdamse skatescene
Rosa Tromp | Sam de Vrieze
ALO-student Sam de Vrieze werkt als skatecoach en leert tieners tussen de negen en veertien jaar skaten bij Project Fearless. Ze is een rolmodel voor vrouwelijke skaters uit Amsterdam. ‘Ik zorg ervoor dat hun zelfvertrouwen een boost krijgt.’
‘Skaters zijn open-minded, sociaal en echt gezellig.’ Iets wat niet veel mensen lijken te weten, stelt Sam de Vrieze (20). ‘Er bestaan nogal wat vooroordelen: skaters zouden blowen, drinken en verder niet zoveel uitvoeren.’ Dat stereotype mag weleens doorbroken worden, vindt ze. ‘Ik ken skatende tieners en gasten van boven de zestig, iedereen staat ervoor open om elkaar dingen te leren.’
Sam is klein van stuk, kijkt stoer uit haar ogen en weet als derdejaars ALO-student precies wat ze wil. Ze is een begrip bij Skateboard School Amsterdam, waar ze als eerste vrouwelijke skateboardcoach werkzaam is. Ze geeft veel jongens les, maar inmiddels ook een hele groep meisjes. ‘Zeker voor skatende meiden is het fijn om een voorbeeld te hebben, een vrouwelijk rolmodel’, zegt Sam die in het begin ook haar plek in de skatewereld moest zien te vinden.
Skateparken worden nog altijd door mannen gedomineerd, ziet de HvA-student. ‘De groep meiden die bij skateparken skatet, is best klein. Je wordt als vrouw geregeld aan de kant gezet of uitgescholden. Sommige meiden voelen zich niet prettig of veilig in een skatepark met veel mannen.’ Voor hen is er project Fearless, waar Sam aan meewerkt. ‘We creëren een safe space.’
Zelf ontdekte Sam Project Fearless toen ze met skaten begon, zo’n drie jaar geleden. Het is een plek waar meisjes tussen de negen en veertien jaar - de ‘toekomstige vrouwelijke skaters, kickboksers, entrepreneurs, creatievelingen en onderzoekers’ - zich kunnen uitleven tijdens verschillende cursussen. Tijdens het skaten ontmoette Sam oprichter Mérida, die haar vroeg om skatelessen te geven.
Skate & Create
Sam greep die kans met beide handen aan. Ze geeft lessen ‘Skate & Create’ in De Pijp en Amsterdam-West. Dat doet ze ook in het Engels, zodat ook jongeren met een migratieachtergrond de skatelessen kunnen volgen. Bij elke skateles staat een maatschappelijk of persoonlijk thema centraal.
Sam: ‘Laatst hadden we het bijvoorbeeld over het omarmen van je sterke eigenschappen. We beginnen altijd met een half uur kletsen. Ik vraag hoe ze heten, hoe oud ze zijn, op wie ze trots zijn en welke voornaamwoorden ze gebruiken. Het wordt steeds belangrijker om te kunnen zijn wie je wil zijn: man, vrouw, non-binair... dat speelt vooral onder de jeugd. Er zijn meiden die ‘die/diens’ als aanspreekvorm gebruiken. Daar luisteren we naar, we willen graag inclusief zijn.’
Bij Project Fearless ziet ze hoe meisjes van kat-uit-de-boom-kijkers uitgroeien tot zelfverzekerde skaters. ‘Dingen leren kan heel spannend zijn. Daarom zijn we er ook om ze te helpen dingen te durven dóén. Soms zijn de skaters een tijd aan het oefenen met een bepaald trucje, zie je ze het uiteindelijk doen en dan hun verbazing. Ze worden er zelfverzekerder van. En trots, dat is echt bijzonder om te zien.’
Vrienden
Zo was er een meisje, gevlucht uit Oekraïne, dat tijdens het skaten helemaal opbloeide, vertelt Sam. ‘Ze kon niet heel goed Engels en kwam halverwege het seizoen een beetje bang binnen. Uiteindelijk stond ze helemaal vooraan, heeft ze vrienden gemaakt en volgt ze nu ook andere cursussen bij Fearless.’
Project Fearless dient op deze manier als ‘veilige haven’ voor meisjes om te experimenteren met skaten. Na het kletsen wordt er een uur geoefend met rollen, ‘indroppen’ en tricks. Van freestyle skaten op de vlakke grond tot ‘bowl skaten’ en ‘transition skaten’, waarbij je in een skatekom of halfpipe rolt. De meiden kunnen ongestoord hun gang gaan, zonder zich geïntimideerd te voelen.
‘Nooit eerder heb ik me zo zelfverzekerd gevoeld bij een sport als bij skaten’
Sams lessen worden afgesloten met het maken van iets creatiefs. Zo tekenden de tieners laatst de omtrek van hun eigen hand om vervolgens binnen elke vinger een sterke eigenschap van zichzelf te schrijven. Elke les maken ze iets anders, voortbordurend op het thema dat tijdens de les centraal staat.
Skateboarden is inmiddels een rode draad in het leven van Sam geworden. ‘Als ik iets met sport doe, ben ik er vaak best goed in. Maar nooit eerder heb ik me zo zelfverzekerd gevoeld bij een sport als bij skaten’, vertelt ze. ‘Met skaten kan ik mijn hoofd leegmaken, volop prutsen en progressie maken. Je bent eigenlijk nooit uitgeleerd, er valt altijd iets nieuws te proberen. Ik kan er echt mijn ei in kwijt.’
Ontwikkelingslanden
Haar ultieme droom is om skateboardlessen in ontwikkelingslanden te geven, zoals India, Pakistan of Dubai. Inmiddels zijn er organisaties die zich hiervoor inzetten. ‘Hoe bijzonder is het om kinderen die het minder breed hebben ook zo’n mooie sport te laten ervaren? Sommige kinderen hebben het niet makkelijk, maar met skateboarden zet je even je gedachten uit. Dan ben je even niet meer op de wereld en alleen maar met skaten bezig. Daar wil ik voor zorgen.’
Dit artikel is ook te lezen in ons nieuwste papieren magazine. Wil je het hele magazine lezen? Vind het magazine hier of op een van de campussen.
