Julia juicht – maar studeert misschien niet af dit jaar
HvanA
Vanuit Noord-Brabant gaat Julia Kroonen (22) voor het vierde jaar naar de HvA om te studeren. Terug naar de grote stad, na een lange tijd achter de laptop in haar slaapkamer; Julia schrijft het allemaal op. Deze week over de stress van het (wel of niet) afstuderen.
Je moet er vooral van genieten, zo hoor ik docenten constant zeggen. Helaas kan ik er alleen maar om huilen. Het gaat namelijk helemaal mis, dat afstuderen. Sterker nog: het is nog maar de vraag of het gaat gebeuren dit jaar.
Met goede hoop begon ik mijn afstudeervoorstel te tikken. Ik besloot een boek te gaan schrijven en had enorm veel zin om te beginnen. Gewoon even in zo’n format beargumenteren waarom ik het leuk vond dit te schrijven en klaar is Kees. Al bleek het toch niet zo simpel als verwacht.
Ik werd ontzettend zenuwachtig van de vragen die werden gesteld over mijn afstudeerproduct. Wat heeft de doelgroep aan mijn boek? Eh, ja. Daar kwam ik al niet uit. En wat ik wilde schrijven, bleek uiteraard al door ene Pierre uit Purmerend geschreven. Dus, Julia, wat is er dan nog uniek aan jouw product? Waarom moet het nog op de markt komen? Als muren kwamen de vragen op me af. En ik had er geen antwoord op.
‘Afstuderen / niet afstuderen staan lijnrecht tegenover elkaar in mijn hoofd en ik krijg er buikpijn van’
Ik raakte in paniek. Niet per se omdat de concurrenten in mijn nek hijgen en ik dus iets geniaals moet bedenken om het boek nog te laten scoren, maar om wat er allemaal van dat voorstel afhangt. Als ik dit verziek, mag ik niet afstuderen. En niet afstuderen betekent studievertraging. Heb ik vier jaar zowat ieder vak in één keer gehaald, gestudeerd tot ik erbij neerviel, haal ik de eindsprint niet. Dat kan me toch niet overkomen? Huilend zat ik thuis.
Verschillende docenten bevelen me aan een blok later af te studeren, want dit gaat hem duidelijk niet worden. En iets nieuws verzinnen geeft te veel stress. Daar komt bij: als ik later afstudeer, zou ik meer tijd hebben om na te denken over een leuke afstudeeropdracht. Want het zou toch stom zijn als ik nu als noodoplossing iets ga maken wat ik niet leuk vind?
Daar zit wel wat in, al denk ik ook: wat maakt dat nu uit. Als ik daarmee makkelijk kan afstuderen, doe ik het. Ik wil er zo snel mogelijk vanaf zijn. Afstuderen slash niet afstuderen staan lijnrecht tegenover elkaar in mijn hoofd en ik krijg er enorm veel buikpijn van.
Een paar maandjes rust zal me goed doen, dat ben ik wel met de docenten eens. Iedere avond in bad liggen met lavendelolie in plaats van ’s avonds tot twaalf uur nog zitten te schrijven. Het klinkt aantrekkelijk en mijn ouders staan achter die keuze. Maar toch blijft het knagen. Ik heb zin om het werkveld in te springen. Al is het misschien toch te vroeg? Alles gebeurt met een reden, daar geloof ik ook wel weer in.
Wat ik ga doen, laat ik nog even in het midden. Al heb ik al voor mezelf besloten: afstuderen of nog even niet, beide opties zijn goed. Erover inzitten heeft geen zin, daar ben ik de laatste nachten wel achter gekomen. Die eindsprint komt er wel. Maar wanneer die zal plaatsvinden? Dat laat ik jullie nog weten.
