Waarom Jordi dit jaar even niet in de kerststemming komt

14 december 2022
Beeld:

Rosa Tromp

Geplaatst door
Jordi Frederiks
Op
14 december 2022

Jordi (25) is nét afgestudeerd als toegepast psycholoog, wat betekent dat hij gedag moet zeggen tegen de oude gewoontes van het studentenleven. Deze week schrijft hij over de laatste weken van het jaar, die hij graag met een speciaal iemand had willen doorbrengen.

Het einde van het jaar is weer aangebroken en de uitspraak ‘wat is het jaar snel gegaan hé?’ wordt weer gerecycled. Straten zijn versierd met kerstverlichting en oliebollenkramen en er is geen ontsnappen aan Mariah Carey en andere kerstmuziek. Je moet er van houden, ik in ieder geval wel.

 

De regelmatige avondwandelingen zijn voor mij dus wat knusser geworden. Deze maand is het Amsterdam Light Festival ook weer teruggekeerd, waar bijzondere lichtkunst te zien is langs de grachten van de stad. Dit maakt de avonden toch net iets meer magisch. Grote kans dat je mij tegenkomt met een warme chocomel en oliebol.

 

Daarnaast ben ik nét jarig geweest, wat altijd zowel een feest als een stressfactor is als je tussen Sinterklaas en Kerst jarig bent. In alle eerlijkheid had ik geen zin om mijn verjaardag te vieren, maar wat ben ik blij dat ik dat alsnog heb gedaan. Ik heb gewandeld langs de grachten vanwege het Amsterdam Light Festival, heb geschaatst (althans, geprobeerd) met vrienden en heerlijk gegeten met een groot deel van mijn vrienden. Ik voelde me ontzettend geliefd.

‘Waar ik normaal altijd opleef van de gezellige kerstsfeer, word ik er nu niet zo warm van’

Ook krijg ik leuke opdrachten toegereikt nu ik afgestudeerd ben en veel weet over mentale gezondheid bij mannelijke studenten, mijn scriptieonderwerp. Eigenlijk heb ik dus genoeg redenen om in de feeststemming te zijn en de leuke dingen te vieren. En toch had ik geen zin om mijn verjaardag te vieren en schrijf ik nog zo mooi over de warmte van deze maand, maar voel ik het niet bepaald.

 

Niet omdat ik ondankbaar ben of het niet leuk vind om jarig te zijn, zeker niet. Want het einde van het jaar, waar mijn verjaardag onderdeel van is, is toch altijd iets waar ik enthousiast naar uitkijk - met bepaalde verwachtingen. Ik had namelijk gehoopt mijn verjaardag en de laatste weken van het jaar te vieren en door te brengen met een bijzonder iemand, alleen kan ik diegene helaas niet meer zien. Onze wegen zijn gescheiden en met moeite spreken we elkaar niet meer.

 

En dan breng je die weken vol feestdagen, knussigheid en gezelligheid toch ietsje anders door. Waar ik normaal altijd opleef van die gezellige en liefdevolle kerstsfeer, word ik er nu niet zo warm van. De hoop en wensen die ik had om met die ene persoon deze weken door te brengen, zijn vervangen met een groot gemis. Dat is niet bepaald de manier waarop een klassieke kerstfilm hoort te eindigen.

 

Op die noot wens ik iedereen warme laatste weken van het jaar toe. Voor de mensen die omringd zijn met hun geliefden, voor de mensen die iemand moeten missen en ook voor de mensen die gemist moeten worden, waar ze ook zijn.