Droombaan: Vaishno wil maatschappelijke problemen aankaarten in een eigen boek
Iris Schellingerhout
Wat wil je later worden? Die vraag leek als kind nog ver weg, maar straks ga je toch echt aan de slag. In Droombaan spreken we studenten over hun ambities. Deze keer: Vaishno Gokoel Missier (20), die op de redactie van een uitgeverij wil werken en haar eigen boek wil uitgeven.
Wat is jouw droombaan?
‘Ik wil werken op een redactie van een Nederlandse uitgeverij. Het liefste zou ik zelf een boek uitgeven, maar van een schrijversloon kan je echt niet leven. In Nederland zijn er heel weinig auteurs die echt van hun schrijfwerk kunnen leven. Je moet daarnaast nog iets hebben, want je krijgt zo weinig van de opbrengst. Mijn droom is daarom werken bij een uitgever, maar wel met het oog op het uitbrengen van een eigen boek.’
‘Ik ben altijd al bezig geweest met boeken. Vroeger had ik een poppenwagen, maar dan niet met een pop erin maar een boek. Ik liep ermee rond en las er dan uit voor. Boeken zijn echt mijn ding. Op de middelbare school schreef ik kleine verhaaltjes die ik toen liet lezen aan familie en vrienden. Die gaven mij allemaal het advies om er iets mee te doen.’
Naam: Vaishno Gokoel Missier
Leeftijd: 20
Studie: Creative Business, jaar 4
Werkervaring: huiswerkbegeleiding Engels, Nederlands en maatschappijleer aan middelbare scholieren
Hobby's: schrijven, lezen en debatteren
Unieke kenmerken: sociaal, gepassioneerd kritisch, energiek
Waar gaat jouw boek straks over?
‘Ik vind het leuk om controversieel te zijn. De lezer moet er na het lezen van mijn boek nog over na willen denken. Mijn verhalen moet je van twee kanten kunnen bekijken. Vroeger had veel interesse in fantasy, iets wat bij de leeftijd hoort. Maar toen ik ouder werd kreeg ik maatschappelijke interesse. Tijdens mijn stage bij een uitgeverij ben ik met literaire fictie en non-fictie bezig. In fictie kan je alles kwijt en het zo bont maken als je zelf wilt. Op deze manier kan je ook maatschappelijke problemen bespreekbaar maken en echt iets doen met je werk.’
‘Ikzelf vind de combinatie van homoseksualiteit en religie heel interessant. In de media zie je vaak langskomen dat gesloten religies, zoals het Christendom bijvoorbeeld, de LHBTIQ+ community niet accepteren. Ik wil een boek schrijven waarin je een maatschappelijk thema zoals dit van een ander perspectief kan bekijken. Je kunt het bijvoorbeeld schrijven vanuit het perspectief van een religieus personage die een lesbische dochter krijgt. Het personage zal in tweestrijd zitten en dat is een interessante kijk op het thema.’
Is fictie dan een goede manier om maatschappelijke thema’s aan te kaarten?
‘Fictie is daar heel geschikt voor. Anders dan met nieuws kijkt het publiek veel neutraler. Het is in principe niet gebaseerd op een echte situatie, maar zo kan je het wel schrijven. Het geeft je als schrijver veel vrijheid. Je zal niet zo snel te horen krijgen dat je politieke mening wordt betwist. Als mensen het niet aanstaat dan lezen ze het gewoon niet. Als auteur kan je op deze manier wel bijdragen aan meer diversiteit in de wereld. Schrijfster Nina Polak deed dat bijvoorbeeld. Zij heeft twee lesbische hoofdpersonen in haar boek, dat zie je in oudere boeken bijvoorbeeld niet.’
Heb je iets aan je studie voor deze droombaan?
‘Dat ik altijd al veel schreef is ook de voornaamste reden dan ik voor Creative Business heb gekozen. Het vak verhalen en dichtvormen was echt een inspirerend vak voor mij. Ik ben echt gaan nadenken tijdens deze lessen. Als ik nu in de trein zit en naar buiten kijk, dan rollen er hele verhalen uit. Ik heb geleerd om op andere manieren naar inspiratie te kijken en ben ook veel kritischer op mijn eigen werk. Ik was in het begin geneigd tot clichés.’
‘In de lessen krijg je wel te horen hoe iets theoretisch in elkaar steekt, maar nu op mijn stage bij de uitgeverij zie ik ook echt hoe het er aan toe gaat op een redactie. Een redactie werkt samen met een auteur om het boek klaar te maken voor uitgifte. Ik leer heel veel van het lezen van het werk van anderen. Als redacteur schrijf je samen met de auteur het boek. Dus het is ook een beetje jouw werk. Je bent constant aan het schrijven en dat vind ik geweldig.’
Waarom ben jij geschikt voor deze baan?
‘Ik ben goed in mensen meenemen in mijn verhaal en ze aan het denken zetten. Ik wil shockeren en mijn lezers triggeren. Je kan een spannende thriller schrijven, maar ook bij een kort verhaaltje moet je de lezer meenemen. Ze moeten verschillende emoties ervaren tijdens het lezen. Ik trigger mijn lezers door ze op een dwaalspoor te zetten in mijn verhalen. Dat kan goed door het nadenken over details. Bij het bedenken van de naam van een personage denk ik goed of het al iets weg kan geven over de rest van het verhaal. Ik wil dat mensen het boek in één adem uitlezen, maar achteraf denken: ‘huh hoe kan ik dit gemist hebben’. Ik hoor van veel van mijn eerdere lezers dat zij mijn verhalen twee keer lezen.’
Wat is je grootste uitdaging?
‘Een boek is meer dan een idee. Het moet ook nog op papier komen. Ik hou niet van een boek met 50 hoofdstukken over bijzaken, maar je moet wel naar de kern van een verhaal toewerken. Soms zijn bijzaken dus nodig, maar ik wil wel dat mijn boek vlot leest. Show don’t tell is belangrijk. Je moet dingen aan de verbeelding van de lezer overlaten, niet alles vertellen.’
Wie is jouw voorbeeld?
‘Kader Abdolah is een schrijver uit Iran en pas begonnen met schrijven toen hij 35 jaar was. Hij kende op dat moment pas 200 woorden Nederlands, maar hij wilde gewoon schrijven en naar de top. Hij zegt dat als je ergens vaak genoeg aan denkt, dat je het ook gaat realiseren. De code voor het leven noemt hij het. Nu staat hij echt aan de top van de Nederlandse literatuur. Dat is voor iedereen die een droombaan heeft inspirerend. Je hoeft niet per se die ene opleiding te hebben. Als je iets heel graag wil en er voor werkt, dan kom je er wel.’
