Sofia studeert – Tips voor ongedocumenteerde studenten
Daniël Rommens
Dat Sofia Sabbar (25, Pedagogiek) op de HvA studeert is niet vanzelfsprekend. En dat was het tot voor kort voor heel veel ongedocumenteerde jongeren ook niet. Sinds een week is het mogelijk voor hen om een studie te beginnen. Sofia schrijft over de lessen die ze zelf op de harde manier heeft geleerd.
Afgelopen donderdag vierde ik de realisatie van een lang gekoesterde wens. Ongedocumenteerde jongeren mogen vanaf deze maand studeren bij de Hogeschool van Amsterdam en andere Amsterdamse hogescholen en universiteiten. Ik zei het toch. Als je wil dat dromen uitkomen, ga dan niet slapen.
Met tranen in mijn ogen las ik dit nieuws in het Parool met een foto van mijn zusje en ik in de collegezaal van het Kohnstammhuis. ‘Nieuwe pilot voor jongeren zonder papieren: ook na hun achttiende hoger onderwijs’, stond er groot boven onze verlegen gezichten.
Het recht op onderwijs voelt als een gunst wanneer ze je eindelijk binnenlaten
Sinds het lezen van dit fantastische nieuws, moet ik mezelf beheersen om niet aan elke voorbijgaande student te vragen of ze ongedocumenteerd zijn. Je wil niet weten hoe graag ik jullie wil zien, feliciteren en tegelijkertijd beschermen.
Ik weet hoe zwaar het ongedocumenteerd bestaan is en wat voor een grote impact dat heeft op je leven én gevoel van eigenwaarde. Daarom deel ik graag twee essentiële lessen met jullie waar ik zelf veel te laat achter ben gekomen.
Les 1: Stop met jezelf verplichten om het altijd tien keer beter te moeten doen. Een basaal mensenrecht, het recht op onderwijs, voelt als een gunst wanneer ze je eindelijk na een jarenlange strijd hier binnenlaten. Bedank ze dan niet door de ‘perfecte’ migrant of student te willen zijn. Ik begrijp de drang om jezelf te willen bewijzen, maar daar schaad je echt alleen jezelf mee. Jouw studententijd is bedoeld om ‘de beste tijd van je leven’ te zijn, dus ga daar intens van genieten. Maak fouten en leer ze om ook van ons te houden als we moe, depressief of boos zijn.
Les 2: Je stem gebruiken is de beste manier om verandering teweeg te brengen. Sinds het delen van mijn verhaal in het Parool, krijg ik wekelijks allerlei verzoeken van tv-programma’s, tijdschriften en bedrijven. Ze kunnen het niet geloven. ‘Maar je spreekt zo goed Nederlands’, roepen ze stomverbaasd als ze mij ontmoeten.
Gebruik je stem en vertel ze dat Sofia Sabbar niet de enige ongedocumenteerde Nederlander is. Vertel ze dat wij, vreemdelingen, helemaal niet zo vreemd zijn. Vertel ze dat we je klasgenoten zijn, dat we naast je in de tram zitten, dat we dezelfde dromen, passies en angsten hebben. En dat we net als ieder andere Nederlander, recht hebben op een menswaardig bestaan.
