De klas van Asis – De goede debiel

19 mei 2021
Beeld:

Lo Andela

Geplaatst door
Asis Aynan
Op
19 mei 2021

Asis Aynan doceert aan de opleiding Sociaal Juridische Dienstverlening en schreef diverse boeken. Elke twee weken neemt hij je mee in zijn belevenissen, verwondering en plezier voor de klas. Deze week maakt het niet uit of het klopt wat hij schrijft. Als je de boodschap maar begrijpt.

Mijn advies voor het vervolgonderwijs was de lagere technische school (lts) met toevoeging I.T.O., dat staat voor Individueel Technisch Onderwijs. Op een onderwijswebsite las ik in een wetenschappelijk artikel dat het I.T.O. is ‘ontstaan vanuit een behoefte in het buitengewoon lager onderwijs, om voor de goede debielen een mogelijkheid tot beroepsscholing te krijgen, die voor hen geschikt is’. Volgens het woordenboek wordt bij debiliteit het cijfer van intelligentie tussen de vijftig en de zeventig geschat en dat maakt je licht verstande­lijk ge­han­di­capt. Waarmee wordt bedoeld dat waarneming, taalontwikkeling, eigenlijk het totale denken nooit verder komt dan een kind van zeven à tien jaar.

 

Luister je deze column liever? Asis leest ’m zelf aan je voor.

Het moge niet vreemd klinken dat die wonderlijke basisschoolperiode zich verhield tussen vervreemding en onbegrip. Daardoor had ik al snel in de smiezen dat ik door mijn ‘debiliteit’ noch de familie-eer, noch een intellectuele eer hoog hoefde te houden, wat een enorm grote vrijheid verschafte. Niet omdat ik mij niets van anderen aantrok, maar ze trokken zich juist niets van mij aan. Er viel aan mij geen eer te behalen. Dus trok ik in de schaduw van alles en iedereen door meerdere instituties en stapelde ik mijn opleidingen opeen. Het was een lange, leerzame schoolgang.

Het meest opvallende was dat het slechtste onderwijs op de universiteit plaatsvond

Het meest opvallende en het grootste verschil tussen de schoolniveaus was dat het slechtste onderwijs op de universiteit plaatsvond. De kunst van de didactiek was er mager en bestond vooral uit oeverloze hoorcolleges. Op het middelbaar beroepsonderwijs werd meer gekadreerd en dat kader werd per studieonderdeel opgerekt. Maar op het mbo werden wel weer essentiële onderdelen zonder pardon uit de leerdoelen gedonderd. Zo mochten de leraren onze taal niet beoordelen. De argumentatie daarvoor was dat als de lezer het begreep, het niet fout mocht worden gerekend.

 

Nu las ik dat de Hull University, net als op het mbo destijds, taalfouten niet gaat beoordelen, want dat betekent veroordelen en dat is het diversiteitsspook niet welgevallig. Ik ga natuurlijk niet zeggen dat dat debiel is, maar ga kennis overdragen, lesgeven en doe dat goed. Een gratis advies van een goede debiel.