Julia Juicht – maar waar blijft nou die propedeuse-uitreiking?

27 augustus 2020
Beeld:

Daniël Rommens

Geplaatst door
Julia Kroonen
Op
27 augustus 2020

Vanuit Noord-Brabant gaat Julia Kroonen (19) voor het tweede jaar naar de HvA om te studeren. Grote stad, lange treinreis en een door corona beperkt studentenleven; Julia schrijft het allemaal op. Deze week begint ze weer met studeren, maar hoe zit het eigenlijk met haar propedeuse?

Het nieuwe schooljaar gaat alweer van start. Dat terwijl ik afgelopen schooljaar eigenlijk niet eens heb afgesloten. In tegenstelling tot de docenten die allemaal tegelijk met vakantie gingen, heb ik me in deze periode beziggehouden met het uitzoeken hoe ik mijn propedeuse moest aanvragen.

 

De meesten van jullie weten het niet, maar ik ben intussen alweer bezig met mijn derde studie. Dat krijg je er namelijk van als je twee keer een verkeerde studiekeuze maakt. Godzijdank dat ik eindelijk op mijn plek zit! En daarom had ik vanaf het begin van het schooljaar al een feestje gepland voor dit jaar: een yes-ik-ben-eindelijk-in-het-tweede-jaar-feestje in plaats van alle yes-ik-ben-eindelijk-gestopt-feestjes. Ik geloof dat mijn laatste toetsen begin juli waren. Toen ik de cijfers terugkreeg, besloot ik meteen te mailen hoe ik het certificaat in ontvangst kon nemen.

 

(Wil je deze column liever luisteren? Klik dan op het audiofragment hieronder.)

Ik stuurde wat mailtjes en kreeg stuk voor stuk een automatische reply in de richting van: ’Sorry, ik ben even heerlijk aan het genieten van mijn vakantie. Ik heb het zo erg naar mijn zin hier, ik ga lekker niet reageren. De groetjes!’. Als je dringend op zoek bent naar duidelijke informatie, is zo’n automatische reply echt bloedirritant. Ik snap dat je je antwoord super creatief en gezellig kunt insteken, maar op zo’n moment hoef ik echt niet te horen hoe lekker je aan het genieten bent, als ik niet eens weet of ik mijn propedeuse ooit in ontvangst ga nemen.

 

Gelukkig had ik op een gegeven moment iemand bereikt die niet op vakantie was en mij kon vertellen hoe het grote feest in elkaar zou zitten: ‘‘Je kunt het certificaat vanaf 17 augustus downloaden via het digitaal servicepunt.’’ DOWNLOADEN? Heb ik mezelf echt een jaar lang suf gestudeerd, kan ik het certificaat gewoon downloaden. Het feestje namens de HvA was dus een druk op de knop en een buiging naar onze kat Sammy, die vervolgens ongeïnteresseerd weg liep.

‘Het feestje namens de HvA was dus een druk op de knop en een buiging naar onze kat Sammy’

Mijn opa en oma waren intussen ook al lang op de koffie geweest, zij dachten waarschijnlijk dat het certificaat niet meer zou komen. Het voelde ook een beetje als frauderen, omdat ik wel cadeautjes aannam maar niet liet zien wat ik nou eigenlijk bereikt had. Mijn vriendinnen waren, net als ik, wel bekend met dit soort fratsen van hogescholen, dus die hebben gewacht tot het moment dat ik definitief bericht kreeg. Doordat mijn feestje zo last-minute werd georganiseerd, cancelde wel de helft van mijn vriendinnen. Een bescheiden party dus, maar dat ís in ieder geval een party.

 

Al snap ik het allemaal wel hoor, corona gooit voor veel dingen roet in het eten. Maar er kan toch wel iets gedaan worden? Hopelijk ontvang ik binnenkort een mail namens het personeel van de HvA waarin ze alle propedeusestudenten inlichten over het grote feest dat ze voor ons gaan organiseren.