Tappen maar! Deze studenten mogen weer aan de slag in de horeca
Hannah Brühl
De terrastafels kunnen naar buiten en de tap mag weer open. Na maanden thuis zitten, kunnen deze HvA’ers eindelijk weer naar hun bijbaan. Maar hoe gaat het werk in een anderhalvemeter-café?
‘Naar het café gaan is plots bijzonder’
Rijk van Duuren (21, Creative Business) werkt bij Café Sarphaat in De Pijp
‘Twee weken voordat de coronacrisis losbarstte, begon ik met werken bij Sarphaat. Dat was gek: ik moest nog aan alles wennen en opeens ging het dicht. In die paar weken konden mensen wel maaltijden bij ons afhalen, of koffie om in het park op te drinken. Toen heb ik nog een paar keer kunnen werken.’
‘Ik vind het heerlijk dat de horeca weer open zijn. Ik had echt behoefte om met mensen te praten die ik niet ken. Het is zo leuk om aan nieuwe te mensen te vragen of dit hun eerste avond op een terras is. Dat maakt naar het café gaan plots bijzonder.’
‘Iedereen houdt zich netjes aan de regels, is mijn ervaring. Stelletjes zitten natuurlijk dicht bij elkaar, maar over het algemeen houden mensen afstand. Wat ik het meest bijzonder vind? Dat iedereen nu biertjes van de tap bestelt. Uit een flesje heb ik het nu al maanden thuis gedronken, zeggen ze dan.’
‘Per dag zijn er maar vijf tafels gevuld’
Myrthe van Bakel (22, Sociaal Pedagogische Hulpverlening) werkt bij restaurant Argentino Madre Maria in het centrum van Amsterdam
‘Het restaurant wordt eigenlijk alleen bezocht door toeristen. Als het restaurant een avond ramvol zit, hebben we over de hele dag verspreid misschien vijf tafels gehad met Nederlanders. Nu de toeristen weg zijn, merk je dat we per dag dus ook maar vijf tafels vullen. Dat is niet genoeg om van te blijven bestaan.’
‘We hebben geen naamsbekendheid onder Amsterdammers, zoals bijvoorbeeld restaurant Loetje dat heeft. Daarom ben ik soms bang dat we failliet gaan en ik mijn baan verlies. Ik hoop dat de toeristenstroom snel op gang komt, want zonder hen overleven we het niet.’
‘De tafels staan al uit elkaar, maar nu staat op sommige een wit kruis, zodat we de afstand kunnen garanderen. We moeten handschoenen dragen tijdens het werk, en de drankjes en het eten op het hoekje van de tafel serveren. Na iedere gast maak ik niet alleen de tafel schoon, maar ook de stoelen, de menukaarten en het zout- en peperstelletje. Maar omdat het nu zo rustig is, kost dat niet extra moeite.’
‘Als de toeristenstroom niet op gang komt, gaan we het niet redden’
‘Het is niet echt Fest zo’
Laura de Zwaan (23, Creative Business) werkt bij café Fest op de Amstelcampus
‘We hebben flink wat maatregelen moeten invoeren. Studenten moeten een plekje reserveren, er mogen maximaal dertig mensen binnen zijn en we moeten een heel vragenlijstje afwerken om te zien of iemand klachten heeft. We hebben ook looproutes gemaakt, met een ingang en een uitgang. Bestellen aan de bar mag niet meer.’
‘Daardoor is het niet echt Fest. Daar kon iedereen altijd aan komen waaien, je mocht overal staan en de tafels verschuiven. Daar moeten studenten wel aan wennen. Soms moeten we ze erop aanspreken als ze gelijk ergens gaan zitten.’
‘Doordat de HvA nog niet open is, is het rustiger dan normaal. Aan het maximaal aantal toegestane personen komen we niet. Onze vaste gasten blijven wel komen, het was fijn om hen weer te zien.’
‘Eigenlijk had ik vorige week vaker moeten werken, maar ik was verkouden. Ondanks dat ik weet dat er niks aan de hand is, mag ik niet naar mijn werk. Ik begrijp dat wel.’
‘Op 1 juni om 12 uur zat het terras gelijk vol’
Lyke Onink (19, Creative Business) werkt bij Hotel-brasserie Florian in Wijk bij Duurstede
‘Vanaf maart zijn we alleen open geweest als hotel, het restaurant was nog gesloten. In het hotel liepen we niet meer met gasten mee naar hun kamer. We hebben de tafels in het restaurant op afstand gezet, en het zijn er ook een stuk minder. Ik probeer netjes afstand te houden, maar in de bediening is dat heel lastig. Als ik een bord eten voor iemand neerzet, ben ik echt niet op anderhalve meter. Dat voelt raar. Al maanden leef je in een samenleving op afstand, en plots kom je heel dicht bij mensen die je niet kent.’
‘Ik vond het erg wennen om de nieuwe maatregelen in mijn systeem te krijgen. In plaats van “Hallo, wat wilt u drinken?”, ga je nu een hele vragenlijst af. Dat voelt niet klantvriendelijk, al begrijpen de meeste gasten het wel.’
‘Vooral het sociale gedeelte van mijn werk heb ik gemist. Even een praatje maken, vragen wat mensen van de omgeving vinden. Dat is echt gezellig. Ik geloof dat iedereen dat had gemist, want op 1 juni zaten we gelijk vol. Om 5 over 12 was er nog maar een tafeltje over.’
