Julia juicht – En leert haar nieuwe klas kennen
Daniël Rommens
Julia Kroonen (19, Creative Business) komt uit Liempde in Noord-Brabant en studeert voor het eerst op de HvA. In haar tweewekelijkse column schrijft ze op wat ze tegenkomt in het studentenleven. Dit keer ontmoet ze haar nieuwe klasgenoten digitaal, en dat is helemaal niet erg.
We zijn inmiddels in blok 4 beland en dat betekent voor mij als eerstejaars dat ik een nieuwe klas krijg. En wat ben ik blij dat dat allemaal digitaal gebeurt. Omdat ik al vaak naar de herkansingen wordt gestuurd, had ik al een soort voorgevoel hoe deze situatie eruit zou gaan zien. Hierbij een voorstelling van deze klasontmoeting als de HvA open zou zijn.
(Luister je deze column liever? Julia leest hem zelf aan je voor.)
Om de spanning te verminderen begin ik in de treinrit aan mijn nieuwste boek: “Hoe overleef ik moeilijke mensen?” om alvast alle worstcasescenario’s op te lossen. Een goede voorbereiding is het halve werk!
Na een vermoeiende twee uur in de trein, drentel ik door de stromende regen naar de HvA met mijn laatste beetje 3G. Daarmee check ik om de vijf minuten in welk lokaal ik moet zijn. Eenmaal in de lift gestapt, check ik het nog tien keer. Was dat eerste cijfer nou de verdieping of het lokaal? Tijdens dit proces kijken alle medereizigers mij raar aan, omdat ik niet op de knop heb gedrukt en ik er dus op hetzelfde moment uit moet stappen om het niet nóg ongemakkelijker te maken. Vervolgens beland ik in enorme tijdstress, want ik wil niet te laat komen bij de eerste ontmoeting van mijn klas.
‘Omdat ik in de lift niet op de knop heb gedrukt, moet ik er dus op hetzelfde moment om het niet nóg ongemakkelijker te maken’
Eenmaal de exacte locatie uitgevogeld, is het nog maar de vraag of ik wel écht in dat lokaal moet zijn. Een groep mensen die ik niet ken staat bij de deur, is dit echt mijn klas of heeft de roostermaker een foutje gemaakt? Ik zie mezelf al helemaal met de groep naar binnen gaan, waarna een docent zijn powerpointpresentatie opstart met: “Welkom allemaal, bij jullie nieuwe vak Accountancy!” Ja, ga dan maar eens in een klas van dertig personen vertellen dat je hier niet goed zit. Dan word je echt vierkant uitgelachen.
Mocht het nu allemaal vlekkeloos verlopen en heb ik gevraagd of iedereen hier voor het project Storytelling is, kan ik altijd nog in de volgende situatie rollen. De helft van de klas kent elkaar al vierhonderd jaar en zijn toevallig ook nog beste vriendinnen sinds de basisschool. Ik zie mezelf al helemaal staan als verlegen enige Brabantse, verschrikkelijk.
Hoewel ik mezelf tijdens de treinreis flink voorbereid had, zal je altijd zien dat een van je klasgenoten tegenover je in de coupé zat en heeft gezien dat ik van die zelfhulpboeken zit te lezen en als pessimist er meteen vanuit ga dat de hele klas stom is. Wat een heerlijke eerste indruk heb ik weer gemaakt.
Hoewel blok 4 wordt gepresenteerd als ‘het leukste blok van het jaar’ zag ik er toch flink tegenop. Kijk maar naar alles wat er zou kunnen gebeuren bij de eerste kennismaking. Gelukkig dacht de HvA precies hetzelfde en bood een virtuele kennismaking aan. Ik zet mijn camera pas aan als ik zeker weet dat ik goed zit en ik hang lekker op als ik er geen zin meer in heb. Dan moet het zeker goedkomen.
