Student Patrick helpt probleem verzakkende kades op te lossen
Esra Can
De kades in Amsterdam zijn dringend aan vervanging toe. Ze zakken scheef, rotten van binnen en brokkelen langzaam af. Student Patrick Torremans bedacht een baanbrekende uitvinding die helpt dit Amsterdamse probleem op te lossen.
Voor Oudezijds Voorburgwal 40, midden op de Wallen, wijst Patrick (25, student Technische Informatica) naar de afgezette kade: ‘Dit is een heel goed voorbeeld.’ Patrick schreef afgelopen zomer zijn scriptie over de instortende muren. Een actueel onderwerp: voor de Gay Pride werden stukjes van de Prinsengracht uit vrees voor instorting afgezet. Ook besloot de gemeente uit voorzorg de Da Costakade in Oud-West compleet te vernieuwen.
Zo ver is het nog niet met de Oudezijdse Voorburgwal. Maar nadat uit een meting bleek dat ook deze kade niet zo stevig is als gedacht, is die alvast afgesloten met hekken en staat er een grote zandbak in het water. ‘Let op: drijfzand’, waarschuwt het bord ernaast. ‘Hij is aan het verzakken en glijdt weg op zijn palen. Als voorzorgsmaatregel is de bak met zand ertussen geplaastst, om de muur tegen te houden,’ zegt Patrick.
Onveilige kades
Het zijn lang niet de enige voorbeelden. Ongeveer 135 van de 200 kilometer aan kades in Amsterdam is niet veilig genoeg en zal dus vervangen moeten worden. Om de kademuren te controleren voert de gemeente metingen uit, maar die duren lang en zijn kostbaar. ‘Het meetapparaat kost al snel 2000 euro, extra sensoren zo’n 200 euro. Plus de manuren die erbij horen,’ zegt Patrick.
De gemeente voert deze metingen nu nog uit met een lange paal die door middel van laserstralen de hoek van de kade berekent. Voer je dit vaak genoeg uit, dan kun je zien of er een verschil is in de scherpte van de hoek en of de kade dus aan het verzakken is.
Die methode werkt goed, stelt Patrick. ‘Maar de gemeente heeft niet genoeg apparatuur om alle kades in één keer te meten. De sensor meet 10 centimeter, maar dat is het grote probleem: het gaat om 200 kilometer aan muren.’ Dat moet dus goedkoper en vooral makkelijker kunnen. Bij het bedrijf Crosslynx, waar Patrick stage liep, ontwierp hij een kastje om alle verzakkende muren in Amsterdam in één keer te meten.
‘Met deze sensor hoef je niet steeds opnieuw te meten’
Een autolamp
In het kastje, dat nog het meest lijkt op de koplamp van een auto, zit een sensor die in tegenstelling tot het huidige meetapparaat permanent de hoek van de kade meet. En die stuurt signalen door. ‘Zo kun je constant bijhouden of er een verzakking plaatsvindt, zonder dat je steeds opnieuw metingen hoeft uit te voeren.’ De kastjes kunnen aan kades door de hele stad – of het hele land – bevestigd worden. ‘Er zitten vier AA-batterijtjes in en ze gaan vijf jaar mee,’ zegt Patrick. Via een app op een smartphone kan de gemeente bijhouden welke kades het meest dringend aan reparatie toe zijn.
Zelf blijft Patrick nuchter onder zijn nieuwe uitvinding, die misschien wel de oplossing betekent voor een bekend Amsterdams probleem. ‘Ik ben trots dat mijn product op de kade gaat hangen, en ik de gemeente meer inzicht kan geven.’ Toch is hij vooral bezig met de toekomst van zijn uitvinding. ‘Ik kijk ook graag verder naar de volgende opties voor deze sensor. Misschien kan ik het zelfs ooit naar het buitenland uitbreiden.’
Deze week hangt hij het eerste testmodel op in het centrum van Amsterdam. Op welke gracht is nog niet bekend. ‘Ik moet nog een flink verzakte plek opzoeken.’ Als het apparaat goed blijkt te werken, neemt de gemeente het misschien in de toekomst in gebruik. ‘Ik hoop dat uiteindelijk heel Nederland ermee vol hangt. Niet alleen de kades, maar ook metrolijnen, huizen en natuurgebieden.’
