Mening: Wie durft echt zichzelf te zijn op de HvA?

11 oktober 2018
Beeld:

Anne Posthuma | Op verschillende HvA-gebouwen hangt op Coming Outdag een regenboogvlag.

Geplaatst door
Saskia Stoker
Op
11 oktober 2018

Mag je als HvA-docent een hobby hebben die anderen aanstootgevend vinden? Docent-onderzoeker Saskia Stoker vraagt zich op deze Coming outdag af hoe makkelijk de hogeschool omgaat met verschillen. Ze vindt dat er nog heel veel kan (en moet) gebeuren.

De HvA heeft een enorm diverse studentenpopulatie. Maar dit zegt nog niks over hoe de hogeschool omgaat met ‘diversiteit’ en ‘inclusie’. Hoe kunnen medewerkers en studenten ervoor zorgen dat iedereen zich – ondanks én dankzij de verschillen – op de hogeschool welkom voelt en zichzelf kan zijn? 

 

 ‘Jezelf mogen zijn’, wie is daar nou tegen? Het is helaas een zin waar een onterechte vanzelfsprekendheid in zit. Jezelf zijn betekent in de basis dat je wereldkundig mag maken ‘hoe je bent’, zonder daarop te worden afgerekend. Daar is dan wel voor nodig dat gesprekspartners belangstelling hebben voor elkaar, en dat ze tot elkaar willen komen. (En dan mag je intussen nog flink van mening verschillen.)

Beeld: Beeld: Mohamed el Bouk (Floor) | Studenten bij debatcentrum Floor

Kun je dus jezelf zijn op de HvA, als student en als medewerker? Het is goed om eerst even stil te staan bij een paar termen. Bij diversiteit gaat het vooral om getallen; hoeveel studenten en medewerkers met een andere achtergrond zijn er op de HvA? Bij inclusiviteit gaat het erom hoe deze getallen en de mensen daarachter het best tot hun recht komen, inclusief hun afkomst, leeftijd, geslacht, kleur, religie en seksuele geaardheid.

 

Je zou al die verschillen ook als kracht kunnen zien. Hoe zorgen we er op de HvA voor dat deze krachten samenkomen en leiden tot een betere hogeschool? En hoe maak je vervolgens van al die verschillende studenten uiteindelijk betere professionals, die klaar zijn om de samenleving in te gaan?

Volgens CvB-voorzitter Huib de Jong bereidt iedere student zich voor op een verantwoordelijke positie in de samenleving, en heeft de HvA alles in huis wat daarvoor nodig is. Dat gaat verder dan de inhoud van de opleiding. Dat gaat ook over de manier waarop je als verantwoordelijke professional omgaat met de veelzijdige omgeving waarin je werkt en leeft. Leren omgaan met diversiteit en bijdragen aan verbinding tussen mensen is daarmee een van de kerntaken van het hoger beroepsonderwijs, zei De Jong vorig jaar op de Onderwijsconferentie.

 

Obstakels
Er zijn mooie initiatieven waar problemen en obstakels van studenten in kaart worden gebracht. Zo probeert het platform Limitless studenten met een functiebeperking verder te helpen. Ook is er sinds twee jaar het Platform Inclusie waar de leden (waar ik er een van ben) onafhankelijk advies geven aan het College van Bestuur over de misstanden waardoor studenten zich niet geaccepteerd voelen op de HvA.

 

We zijn als hogeschool van ‘onbewust en onbekwaam’ naar ‘bewust onbekwaam’ gegaan. Dat is een stap vooruit. Dat betekent alleen dat er nog veel verbeterd kan en moet worden.

De HvA gaat moeizaam om met studenten met burn-out

Er zijn namelijk ook moeilijke kwesties waar niet direct een antwoord op te vinden is. Mag je bijvoorbeeld als docent een hobby hebben die andere mensen aanstootgevend vinden? Zo kwam afgelopen week in het nieuws dat een leerkracht in Rotterdam in haar vrije tijd kunstenares is en schaars geklede barbies in uitdagende posities neerzet. De ouders vinden het ‘niet normaal’ dat een leerkracht dit soort beelden maakt.

 

Zo zijn er veel meer thema’s waar een taboe, schaamte of onbegrip omheen heerst. Studenten met een burn-out bijvoorbeeld, daar gaan de HvA-opleidingen moeizaam mee om.

 

Richtlijnen
Dit zijn onderwerpen die buiten de normale regels en studentenstatuten vallen, en daarmee is het nogal een uitdaging voor de opleidingen aan de HvA om hier mee om te gaan. Examencommissies en studentendecanen houden zich meestal vast aan de geschreven richtlijnen. Maar wat als jouw burn-out daar niet onder valt?

 

De vraag is hoe de volgende stap kan worden gemaakt van een bewust onbekwame Hogeschool van Amsterdam naar een bewuste en bekwame hogeschool. Als je hier ideeën over hebt, laat het ons gerust weten.

 

Saskia Stoker is lid van het Platform Inclusie en docent-onderzoeker bij het Centre for Market Insights.