‘Welke ondernemer ziet nog heil in een koffiezaakje op de HvA?’

Van student in de collegebanken tot medewerker aan de HvA: Jessica Singh schrijft columns over de hogeschool die ze van twee kanten heeft leren kennen. Deze keer ziet ze wéér een koffiezaak verdwijnen en vraagt ze zich af wat er van de ontmoetingsplekken overblijft.

Coffee Break gaat ons verlaten. De koffiebar, zo vertrouwd in het Wibauthuis en het Jakoba Mulderhuis, sluit over een week zijn deuren.

Sinds dit nieuws voel ik me gek genoeg al een paar dagen even niet meer compleet. Coffee Break was er altijd. Tijdens mijn studie, mijn stage en later als medewerker. Ik had er mijn moment van ontspanning tijdens de werkdag, vond er verbinding met medewerkers en zelfs ook inspiratie. Als ik even vastliep, wisten ze altijd wel iets te zeggen wat nieuw perspectief bracht.

De koffiebar veranderde voor mij de centrale hal een beetje in een woonkamer. Tafeltjes waar er gewerkt werd, docenten en studenten even op adem kwamen en waar iedereen elkaar kon ontmoeten. Had je een afspraak, dan was het altijd wel: ‘Laten we afspreken bij de Coffee Break.

Los van dat ik de gezelligheid ga missen, de lekkere koffie en altijd gezellige barista’s, is het weer het verlies van een ontmoetingsplek binnen de HvA. Het doet mij denken aan hoe belangrijk het is om in een wereld die steeds digitaler wordt, aandacht te blijven houden voor fysieke plekken. De HvA leeft en groeit door de onverwachte interacties die er zijn in de gebouwen. En helaas vinden deze steeds minder plaats in leslokalen, maar in de wachtrij voor een latte of havercappu.

Het is niet voor het eerst dat een koffiezaak zijn deuren sluit in de HvA. De koffiecorner in het BPH besloot eerder dit jaar al de deuren te sluiten, ook omdat het niet meer winstgevend genoeg was. Prijzen zijn enorm gestegen, daar is kennelijk geen ontkomen aan. Steeds minder mensen willen koffie halen en dan moeten ze nu ook een euro extra betalen voor kartonnen bekertjes. Na een tijdje is de koek dan uiteraard op. Ik zag het tijdens de afgelopen open dag ook nog gebeuren. Meerdere ouders die, na het bericht dat ze er toch echt een beker bij moeten kopen, er toch voor kiezen om dan maar geen koffie te nemen.

Met de gestegen prijzen, het niet kunnen bieden van papieren bekers, minder studenten in de hallen en daarbij ook de afdracht aan Cirfood vraag ik mij af of er überhaupt wel een ondernemer is die er vertrouwen in heeft een koffiecorner te runnen binnen de HvA-gebouwen. Op dit moment is er nog geen opvolger en volgende week is de laatste week dat ze nog geopend zijn.

Jammer, want daardoor verdwijnen dit soort ontmoetingsplekken op den duur mogelijk wel helemaal. Juist in deze ruimtes ontstaat voor mij vaak de magie, omdat een spontaan gesprek kan leiden tot een nieuwe idee, een nieuwe samenwerking of gewoon een gezellige dag.

Mijn boodschap aan de HvA: laten we blijven investeren in plekken die verbinding mogelijk maken. Het is een lastige tijd voor ondernemers. Studenten gaan toch vaker een deurtje verder om daar koffie te kunnen halen zonder te betalen voor een beker. Onderzoek eens wat de mogelijkheden zijn. Verlaag bijvoorbeeld de afdracht, zodat de prijzen naar beneden kunnen of vraag het eens aan de studenten – denk aan de doelgroep die ertoe doet. Veeg de koffiecorner niet weg, maar laten we op zoek gaan naar een geschikt alternatief.