Passie: Bart is magician

2 juli 2018
Beeld:

Daniël Rommens | Bart Uriot

Geplaatst door
Carlijn Schepers Daniël Rommens
Op
2 juli 2018

Waarvoor gaan HvA’ers écht door het vuur? Wat hebben ze over voor hun passie en wat moeten ze ervoor laten? Vandaag Bart Uriot (21, student minor ondernemerschap) die magician is.

‘Ik noem mezelf liever geen goochelaar, maar magician. Goochelaar klinkt een beetje kleinerend. Alsof ik een soort clown ben die alleen konijnen uit hoeden trekt en zakdoeken uit zijn mouw. Niets ten nadelen van zulke acts natuurlijk, maar ik omschrijf wat ik doe eerder als magic. Het gaat ook niet om de truc zelf, maar om mensen te vermaken, om ze een ervaring te geven en als het even kan ook te inspireren.’

‘Ik wil mensen iets laten meemaken wat ze zich over 25 jaar nog herinneren’

‘Ik wil ze iets laten meemaken wat ze zich over 25 jaar nog kunnen herinneren. Soms krijg ik drie weken later nog van iemand een berichtje op Instagram: “Ik heb nog stééds geen idee hoe je het deed!” Dat vind ik leuk, zulke reacties losmaken. Het gaat ook om het contact met mensen. Ik wil ze uit hun bubbel krijgen. Dat doe ik op allerlei manieren: met kaartspellen, munten, ringen, veiligheidsspelden...’

 

‘Mijn passie voor magic begon zo’n vier jaar geleden. Eigenlijk door iets anders. Ik zag een tv-programma waarin een man de volgorde van een geschud pakje kaarten uit zijn hoofd leerde. Dat vond ik zo bijzonder dat ik het zelf ook wilde proberen. Het kostte me diezelfde dag wel zes uur, maar het lukte. Hierdoor raakte in geïnteresseerd in wat je allemaal met spelkaarten kunt doen en kwam ik dus via een zijweg op deze passie terecht.’


(De tekst loopt door onder de video. Daarin laat Bart één van zijn eerste trucs zien die hij zichzelf eigen maakte.)

‘Ik wist meteen: dit past bij me en dit wil ik gaan doen voor publiek. Het duurde nog wel een tijdje voordat ik dat voor het eerst deed. Je wil niet voor lul staan natuurlijk. Ik weet nog dat ik de allereerste keer een act voor iemand deed, die met de veiligheidsspelden uit de video.’

‘Vier uur had ik al in een winkelcentrum rondgelopen op zoek naar een geschikte kandidaat.Uiteindelijk deed ik het bij een meisje, met trillende handen. Ze moest lachen en vond het volgens mij wel leuk. Later leerde ik dat een winkelcentrum de slechtste plek is. Mensen hebben vaak haast en een doel, namelijk winkelen, dus geen tijd voor jou.’

‘Mijn grootste angst is mijn vingers kwijtraken’

‘Inmiddels heb ik meer ervaring en heb ik al opgetreden voor meer dan drieduizend mensen. Ik heb de afgelopen jaren veel contact gehad met andere magicians. Ik ben bijvoorbeeld na drie maanden ballotageEen ballotage is een stemming over de vraag of iemand kan worden toegelaten tot een vereniging. toegelaten tot een eliteclub, waar onder andere de Nederlands kampioen goochelen bij zit. Na veel te hebben geleerd, heb ik nu een eigen bedrijf en ben ik in te huren om mijn act te laten zien op bijvoorbeeld bedrijfsfeesten. Daarom doe ik nu ook de minor ondernemerschap, om meer dingen te leren over hoe ik mijn bedrijf succesvoller kan maken.’

Beeld: Beeld: Daniël Rommens | Bart Uriot

‘Mijn grootste angst is mijn vingers kwijtraken of dat er iets anders gebeurt waardoor ik mijn passie niet meer kan uitoefenen. Ik zou het enorm missen en echt niet weten wat ik dan moest doen. Het is echt een levensstijl geworden en het voelt nooit als werk. Ik krijg er juist energie van. Natuurlijk heb ik er al wel dingen voor moeten missen, zoals feestjes, festivals of soms afspraken met vrienden. Maar dat hoort erbij.’

 

‘Eigenlijk vind ik elk moment dat ik niet aan magic besteed verspilling. Zelfs als ik studeer denk ik: nu had ik ook iets met mijn passie kunnen doen. Ik zit nu in het derde jaar van mijn opleiding, maar misschien ga ik een tussenjaar nemen. Ik heb net een sponsorcontract bij een Duits spelkaartenbedrijf en mijn boekingen beginnen ook goed te lopen, dus dat wil ik niet kwijtraken.’

 

‘Mijn passie voor magic is zo groot dat ik het in de toekomst graag als professional wil doen. Misschien ga ik het dan wel combineren met een soort van coaching. Dat ik mensen laat inzien dat ze meer kunnen dan ze denken. Of dat ik ze hun passie laat ontdekken, zodat ze gelukkiger worden. Maar dan wil ik eerst iets ouder zijn. Want mensen moeten niet denken: die jongen komt net uit de luiers. Dan nemen ze me niet echt serieus.’

 

Tekst: Carlijn Schepers

Video: Daniël Rommens