Beeldig: de laatste dagen van de Leeuwenburg
Irene Schoenmacker
In de rubriek Beeldig vangen we het leven op de campus in beelden. Mooie, opvallende of juist lelijke dingen die je dagelijks ziet, maar waar je nooit echt naar kijkt. Deze week nemen we afscheid van de Leeuwenburg.
Nu de zomer ons al bijna helemaal heeft omhelsd, betekent dit ook dat de laatste dagen van Leeuwenburg zijn geteld. Het grijze gebouw, met zijn strak georganiseerde raampjes, dat al sinds 1998 opleidingen van de HvA huisvest, is straks niet meer.
De laatste weken waren als een langzame striptease: steeds vaker zag je bakken vol planten in de lift staan, verschenen er bakken waar je je spullen kon afgeven en werd er beneden een heuse weggeefhoek gecreeërd - met flink wat dubieuze voorwerpen. Wij legden de laatste dagen van de Leeuwenburg vast.
Op elke etages staan nog wat verloren verhuisdozen, die nog naar de nieuwe locatie verhuisd moeten worden. Het grootste gedeelte van de voormalige bewoners van Leeuwenburg komen vanaf september in het gloednieuwe Jacoba Mulderhuis terecht, op de Amstelcampus.
De lange grijze gangen zijn leeg, de stoelen zwerven achteloos door de galmende ruimtes. Elke verdieping is uitgestorven, zo half juli. Enkel op min één is de bedrijvigheid groot. Medewerkers en verhuizers sjouwen op een warme dag alle spullen richting verhuiswagens. Afvalcontainers zitten tot de nok toe vol met spullen die weg kunnen.
De bekende plantjesmuur bij de ingang wordt plantje voor plantje verwijderd. Iedereen met groene vingers of in elk geval een groene duim, kan er een of meer adopteren. De belangstelling is groot en de muur blijft enigszins geplukt achter. Een deel van de letters van techniek worden alvast verhuisd naar het Jacoba Mulderhuis. De rest volgt in september.
En dan, zo vlak voor de zomervakantie is Leeuwenburg plots wel heel erg leeg. Het gebouw blijft, voor zover mogelijk, nog troostelozer achter. Waar eerst gelach, geschreeuw of gegiechel de gangen nog vulden, is dat nu ook al ingeslikt en met de mensen zelf vertrokken. Het is waar: zonder lichamen verliest de Leeuwenburg haar ziel. Straks, na de zomer, zal het geluid langs de muren van het Jacoba Mulderhuis opnieuw omhoog klimmen. Het was een waar genoegen, iconisch LWB. Tot in september, tot in het JMH.
