Ina was docent op de HvA. Nu is ze wereldkampioen powerliften
Privéarchief Ina Koolhaas Revers | Ina Koolhaas Revers in het Universitair Sportcentrum
Toen ze als docent maatschappelijk werk op de HvA met pensioen ging, dacht Ina Koolhaas Revers (71) niet meteen aan een nieuwe carrière als powerlifter. Woensdag won ze het wereldkampioenschap in Calgary, Canada. Wij spraken Ina voorafgaand aan de wedstrijd.
Wat ga je precies doen?
‘Powerliften bestaat uit drie onderdelen. De backsquat (kniebuiging met halter op schouders), bench press (bankdrukken met halter) en deadlift (tillen van de grond). Bij de backsquat gaan we voor negentig kilo. Ik mag drie pogingen doen. We bouwen het langzaam op: ik begin bij 85 kilo en zie hoever ik kom. Bij de deadlift wil ik in ieder geval wel 135 kilo bereiken.’
Tot je 64ste was je docent maatschappelijk werk op de HvA. Hoe kwam je erop om te gaan powerliften?
‘Ik was altijd een jogger, maar na mijn pensioen besloot ik naar de sportschool te gaan. Daar ontmoette ik mijn personal trainer, oud-basketbalkampioen Jinga Gosschalk. Op een ochtend kwam Jinga naar me toen en zei: “We hebben besloten dat jij gaat powerliften.” Ik had geen idee wat het was. Maar toen ik eenmaal begon, bleek ik echt talent te hebben.’
‘Ik heb in de afgelopen tijd aan verschillende wedstrijden meegedaan. In februari deed ik mee aan het Nederlands kampioenschap in de categorie 70+. Ik had helemaal geen tegenstander, maar ik moest toch laten zien dat ik alles technisch onder de knie had. Woensdag heb ik wel een tegenstander: een Amerikaanse van 73. Het begint ’s middags. Wij, de oudjes, mogen als eerst.’
Hoe schat je je kansen in?
‘Je moet er altijd op vertrouwen, maar het hangt er uiteindelijk van af hoe ik me op het moment zelf voel. Ik heb nog steeds een beetje een jetlag, maar ik denk dat het goed gaat komen. Ik denk dat ik wel een reële kans maak, maar ik blijf realistisch. Mannen kloppen zichzelf altijd zo op hun borst, dat doen wij vrouwen niet zo.’
‘Ik doe mee aan de gewichtsklasse onder de 63 kilo. Dat is nog spannend, want als ik zwaarder weeg mag ik helemaal niet meer meedoen. Dan ben ik voor niks die plas over gevlogen! Ik heb mezelf hier in Canada gewogen en het zag er goed uit. Maar ik moet nu heel veel water drinken en dat weer uitplassen. En goed eten, dan komt het hopelijk goed.’
‘Mannen kloppen zichzelf altijd zo op hun borst, dat doen wij vrouwen niet zo’
Hoe lang ga je nog door met deze sport?
‘Voor eeuwig. Ik train vijf keer per week. Ik weet niet beter dan dat ik bijna elke dag naar de sportschool ga. En het gaat ook om de dingen eromheen, ik moet ook op mijn voeding letten bijvoorbeeld. Het is een levensstijl.’
Check in de video hieronder hoe Ina zich in Calgary voorbereidt op de wedstrijd.
