De draak van alumna Desi helpt dyslectische kinderen met taal
Haar eigen dyslexie was voor oud HvA-student Desi Bootsman de inspiratie voor Mazehunter: een app die op een leuke manier de hersenen van kinderen traint, waardoor ze beter worden in taal. Afgelopen november won Desi tienduizend euro met haar idee.
Dyslexie betekent letterlijk: niet goed kunnen lezen. En iets waar we niet zo goed in zijn, dat doen we ook liever niet. Om kinderen met dyslexie toch te helpen om beter te worden in taal, bedacht HvA-alumna Desi Bootsman (25, voormalig student Creative Business) tijdens haar opleiding het idee voor de app Mazehunter. Hierin neemt draakje Maze de kinderen mee op avontuur om spelenderwijs de hersenen te trainen. Anderhalf jaar geleden studeerde Desi af, maar ze werkt nog steeds verder aan de ontwikkeling van de app.
Je hebt zelf ook dyslexie. Hoe heb je dat ervaren als kind?
‘Toen ik op zevenjarige leeftijd enthousiast een boek voorlas aan mijn moeder, was ze verbaasd. Ik kon nog helemaal niet lezen, dus hoe was me dat in vredesnaam gelukt? Ik barstte in huilen uit. Eerlijk biechtte ik op dat mijn broer het verhaal daarvoor aan mij had voorgelezen en ik alles had onthouden.’
‘Er wordt vaak tegen kinderen met dyslexie gezegd dat ze extra moeten oefenen met lezen en schrijven. Maar focussen op datgene wat ze juist wel kunnen en ze dingen met de handen laten doen, werkt ook. Ik heb op de basisschool mogen ervaren hoe dyslexietraining kan helpen. Ik werd regelmatig uit de klas gehaald en moest dan bijvoorbeeld touwtjespringen, jongleren of met twee handen tekenen. Ik vond het als kind vooral leuk om te doen, maar nu besef ik pas echt wat ik eraan heb gehad. Bij veel leeftijdgenoten met dyslexie merk ik dat ze onzeker zijn geworden en helemaal niet meer lezen. Terwijl ik op vakantie het liefst zes boeken meeneem.’
Hoe werkt de app Mazehunter precies?
‘De app laat kinderen tekenopdrachten doen die de fijne motoriek en de samenwerking tussen beide hersenhelften trainen. Door met twee handen tegelijk te tekenen bijvoorbeeld zijn zowel je linker-als rechterhersenhelft actief, waardoor ze beter gaan samenwerken. Dit helpt lezen makkelijker te maken, omdat je ook hierbij beide hersengebieden gebruikt.’
‘Draakje Maze neemt de kinderen mee op avontuur en helpt ze om alle tekeningen te maken. Ze spelen het spel op een tablet en een whiteboard. Op de camera van de tablet zit een spiegel, zodat afgelezen kan worden wat het kind getekend heeft op het whiteboard. Als de tekening af is, maakt de tablet een foto. Deze snijdt bijvoorbeeld de getekende vis vervolgens netjes uit, waardoor deze in de digitale wereld verschijnt. De tekening komt hierdoor tot leven, wat het voor de kinderen extra leuk maakt. Op dit moment bestaat het spel nog uit één level, maar daar moeten er nog meerdere bijkomen.’
(Tekst loopt door onder video.)
Tijdens je studie kwam je twee jaar geleden op het idee voor Mazehunter. Hoe is dat ontstaan?
‘Vanuit mijn eigen ervaring begon het een beetje te borrelen. Waarom had ik nog wel zo’n plezier in lezen en veel andere dyslecten niet? Al snel kwam ik tot de conclusie dat het aan mijn dyslexietraining van vroeger moest liggen. Ik zocht er meer over op en zo kwam ik erachter dat het stimuleren van de samenwerking van beide hersenhelften kan helpen om lezen makkelijker te maken. Zo kwam het idee van Mazehunter in me op.’
‘Uiteindelijk heb ik naast mijn opleiding het 10k Incubator programma van de HvA gevolgd. Dit is een project van een aantal weken, waarbij studenten worden geholpen met het verder ontwikkelen van een startup of innovatief idee. Dit heeft me geholpen om belangrijke keuzes te maken en uit te zoeken hoe ik geld met Mazehunter kan verdienen. Bovendien hebben de docenten hun netwerk ingezet, zodat ik een eerste prototype van de app kon maken. Want ik had natuurlijk wel een leuk idee, maar coderen kan ik helemaal niet. Daar hebben anderen me dus mee geholpen.’
Wat maakt de app bijzonder?
‘Veel scholen hebben geen tijd om meer met dyslectische kinderen te doen dan wat extra taaloefeningen en veel bestaande online tools richten zich vooral op het voorlezen van tekst. Mazehunter heeft juist helemaal niets met taal te maken, waardoor ik hoop dat kinderen het ook echt leuk vinden en spelenderwijs thuis zullen oefenen.’
Afgelopen november won je de Amsterdam Science en Innovation Award voor je idee. Hoe was dat?
‘Supertof. Ik stond tussen allerlei grote projecten en hoogopgeleide mensen een speech te houden in gebrekkig Engels. Dat ik zou winnen, had ik nooit verwacht. Maar echt superleuk. En de prijs van tienduizend euro is een mooi zakcentje dat ik kan gebruiken om Mazehunter verder af te maken.’
Wat zijn je toekomstplannen met Mazehunter?
‘Ik werk nu fulltime als verslaggever, want ik verdien nog niks aan het ontwikkelen van de app. In mijn vrije tijd ben ik daarom zoveel mogelijk met Mazehunter bezig. Ik probeer nu investeerders te regelen en een team samen te stellen, want tot nu toe doe ik alles grotendeels alleen. Ik hoop over een jaar de app op de markt te brengen. Als ik ouders spreek en hoor dat hun kind met dyslexie faalangst heeft ontwikkeld of zichzelf dom vindt, maakt dat me boos en verdrietig. Ik hoop dat Mazehunter ze straks weer wat meer zelfvertrouwen kan geven. Want ook met dyslexie kun je heel veel bereiken.’