Julia Juicht – De vloer is lava
Daniël Rommens
Vanuit Noord-Brabant gaat Julia Kroonen (19) voor het tweede jaar naar de HvA om te studeren. Grote stad, lange treinreis en een door corona beperkt studentenleven; Julia schrijft het allemaal op. Deze week vreest ze door alle rellen voor een nog langer durende lockdown.
Toen de avondklok werd aangekondigd, zakte de moed me in de schoenen. Nu kan ik niet meer de avondwandelingen maken die ik toch al nooit maak en wordt het leven er niet spannender op. Ach, even volhouden en we zijn er zo vanaf. Of toch niet?
(Wil je deze column liever luisteren? Julia leest ’m hieronder zelf aan je voor.)
Ik zag het al helemaal voor me. Om stipt negen uur zou er vast zo’n luchtalarm af gaan, waardoor iedereen zich naar binnen zou snellen. En als dat niet gebeurt, zal er wel iemand in een helikopter of luchtballon schreeuwend aftellen naar hét moment dat je niet meer naar buiten mag. Een gewaarschuwd mens telt voor twee! Of misschien gaat er wel een politieagent voor je deur staan zodat je zeker niet naar buiten kan.
De klok tikte negen uur. Ik spitste mijn oren en keek geconcentreerd naar buiten. Ik hoorde niks. Geen alarm, geen knal van het dichtslaan van voordeuren, helemaal niks. Wow, iedereen hield zich keurig aan de regels. Met een beetje geluk zijn we na 9 februari van alle strenge maatregelen af en mag ik weer met de trein naar de HvA.
Ik checkte het nieuws om te zien hoe het er in de rest van het land aan toe ging. Een groot drama. Mensen die massaal gingen ‘demonstreren’ (ofwel plunderen) en de politie bekogelden. De politie zette een waterkanon in en ik zag wat mensen de lucht in vliegen. “Goed van de politie,” dacht ik. “Totaal geen medelijden mee.”
Je mag na 21 uur niet meer naar buiten, want daar is de vloer letterlijk lava. Mensen steken buiten alles in de fik.
Helaas kwam al snel in het nieuws dat mensen die geknald waren door het waterkanon naar het ziekenhuis moesten en heel boos waren dat de politie zoveel geweld had gebruikt. Nadat ze ondernemers de grond in hebben getrapt door hun zaak te plunderen en politieagenten heftig hebben lastiggevallen, zijn zij natuurlijk de zielige in deze situatie. Ik kon het niet aanzien en pakte er een biertje bij. Hun gedrag gaat ervoor zorgen dat we over vijf jaar nog steeds niet uit deze ellende zijn. Hulde voor de politie en daarbij meteen de oproep om ze nog harder aan te pakken.
Want weet je nog dat we het vroeger hadden over ‘De vloer is lava’? Een spelletje waarbij je beslist de grond niet mag raken omdat die zo heet zou zijn? Zo is de situatie nu ook. Je kunt na 21 uur niet eens naar buiten, want daar is het letterlijk lava. Mensen steken buiten alles in de fik en het is enorm gevaarlijk op straat.
Waar gaat het heen met de wereld? Uit pure ellende werd ik na twee biertjes al dronken. Ook dat nog. Onhandig stuntelde ik terug naar mijn slaapkamer. Ondertussen stootte ik mijn hoofd tegen de deur en viel ik nog net niet neer van teleurstelling (of van dronkenschap). HvA, hoe het er nu uitziet, zien we elkaar op z’n vroegst als ik ga afstuderen. Mensen, houd je aan de regels!
