Een college van de Docent van het jaar: vooral veel lachen
Daniël Rommens | Aad Sinke legt de anatomie van de stembanden uit
4239 leerlingen en studenten gaf hij in zijn leven les. Aad Sinke, HvA’s Docent van het jaar 2018, weet het precies. Na zes nominaties was dit jaar de zevende keer scheepsrecht: hij won. HvanA woonde een van zijn colleges bij en ontdekte al gauw waarom.
Met een koffertje in zijn ene hand en een grote bak met muffins in de andere loopt Aad Sinke (54) ruim van tevoren naar het lokaal om zijn college voor te bereiden. Vandaag geeft hij twee groepen deeltijdstudenten van de lerarenopleiding Engels les over uitspraak. Hij heeft er zoals altijd weer zin in. ‘Ik geef nu 28 jaar les en ik heb me nog nooit één dag ziek gemeld. Ik zou niet eens weten hoe het moet!’ vertelt Aad. ‘Mijn vader zei altijd: “Kun je lopen, kun je praten, dan kun je werken.” Daar heb ik het denk ik van. Natuurlijk komt het ook door mijn goede gezondheid, maar het komt zéker ook door het plezier in mijn werk.’
‘Ik geef nu 28 jaar les en ik heb me nog nooit één dag ziek gemeld’
Niet zo lang geleden stond Aad nog met een opgezwollen kaak voor de klas. ‘Ik had implantaten gekregen, maar ik vond het te vervelend voor mijn studenten om er niet te zijn.’ Geen wonder dat hij zoveel lof krijgt en dat hij dit jaar voor de zevende keer werd genomineerd voor Docent van het Jaar. Dat is het overgrote deel van de tien jaar dat hij op de HvA werkt. ‘I was always the bridesmaid, never the bride,’ zei hij grappend, toen hij twee weken geleden op de Onderwijsconferentie zijn prijs ontving.
Confettikanonnen
Nu is hij dus voor het eerst de bruid en dat viert hij door het college te beginnen met het uitdelen van muffins. ‘Ik wil mijn studenten bedanken voor het stemmen en hun positieve woorden over mij.’ Vanochtend werd hij door een andere groep studenten al ontvangen met vier confettikanonnen, er glitteren nog restanten in zijn korte haar.
(De tekst loopt door onder de video.)
Ook deze groep deeltijders feliciteert Aad bij binnenkomst. Hij krijgt een kaart en fles wijn. ‘Thank you, I’m honoured. You seem to think that I like alcohol.’ De studenten lachen. Die humor komt vaker terug in het college. Door zelf luchtig en grappig de lesstof te vertellen, krijgt hij de studenten mee. Zelfs als hij met vowel diagrams aankomt, waar de studenten hoorbaar géén zin in hebben, lukt het Aad ze te motiveren. Hun eerste reactie – ‘Aaaah, nooo’ – lijkt alweer snel vergeten.
Bij de motivatie van de studenten die op hem stemden kwam vaak naar voren hoe goed georganiseerd Aad is. Dat valt inderdaad meteen op. De powerpoint zit goed in elkaar, hij heeft papieren voor iedereen geprint en als de tafels in een andere opstelling moeten worden gezet, laat hij met een foto zien wat hij bedoelt. Theorie wordt afgewisseld met opdrachten en er komen vaak filmpjes of geluidsfragmenten tussendoor – bijvoorbeeld over Duitsers die het woord squirrel niet kunnen uitspreken. Zelfs aan een stapel tissues heeft hij gedacht. ‘Voor als er iemand met veel speeksel praat tijdens de uitspraakoefeningen.’ Hij krijgt de lachers weer op zijn hand.
‘Lachen is een van de beste manieren om studenten de stof beter te laten leren’
Conferentie
Wat hij met de tweeduizend euro prijzengeld gaat doen, weet Aad ook al. Geen borrel, zoals een aantal andere winnaars opperden. Hij wil ervoor zorgen dat er de komende vijf jaar elk jaar een HvA-student naar een belangrijke conferentie voor leraren Engels (in spe) kan. ‘Eigenlijk kreeg een oud-collega bij haar pensioen als cadeau dat er zo lang als ze leefde elk jaar een student daarheen mocht. Maar dit jaar heeft de opleidingsmanager het toch plots afgeschaft. En ze is nog niet overleden, laat staan oud!’ zegt hij verontwaardigd.
Door het prijzengeld en door zelf nog wat bij te leggen kan er nu toch elk jaar een student naar de conferentie. ‘En dat is niet alleen leerzaam voor diegene zelf. Als hij of zij terugkomt geeft de student een college over de bevindingen aan andere studenten en het docententeam. Dat is elk jaar weer heel inspirerend.’
Hoe zit het trouwens met de klassieke muziek die Aad aan het begin van zijn colleges draait? Dat werd er over hem gezegd bij de prijsuitreiking. Vandaag was er namelijk geen muziek. ‘Dat doe ik inderdaad soms. Bepaalde klassieke muziek kan zorgen dat je nieuwe informatie beter onthoudt. Ook draai ik soms jazz bij ochtendcolleges als de studenten binnenkomen. Als het zo stil is dan luisteren studenten met elkaars gesprekken mee. Dat gebeurt niet als er muziek aanstaat.’
(De tekst loopt door onder de afbeelding.)
Gezellig
Aad heeft aan het begin van het jaar met zijn studenten van de ochtendcolleges afgesproken dat ze de koffiepauze aan het begin van het college doen. Dat betekent dat er een inloop is van een kwartier. ‘Dan mogen ze met mijn pas koffie halen en is er ruimte voor een praatje voor het college begint. Het grappige is: vaak staan ze al voor de deur als het lokaal nog dicht is. Ze vinden het blijkbaar gezellig, die inloop ’s ochtends.’
De oprechte interesse van Aad in zijn studenten wordt gewaardeerd. ‘Ik sta niet vóór, maar ín de klas. Niet als vrienden, maar ik ben wel vriendelijk en ik leef me in de student in. Misschien heb ik daarom gewonnen?’ Zelfingenomen is hij in ieder geval niet.
Het college is inmiddels alweer bijna voorbij. Dat ging snel. Aad nodigt iedereen uit nog een muffin te pakken als ze willen. Hier en daar maakt hij nog een praatje. Ook hierbij straalt het plezier er van af. Het vele gelach in zijn college wil hij nog wel even toelichten. ‘Het is een van de beste manieren om studenten de stof beter te laten leren. Laughing lubricates learning.’ Docenten die volgend jaar willen winnen: knoop het in jullie oren.
