Taalcolumn | Is maar nooit weer
iStock
Van managementtermen tot woordspelingen. HvA-docenten van het blog ikzegookmaarwat.nl nemen je in deze tweewekelijkse column mee in hun verwondering én vermaak over taal. Vandaag: het verschil tussen ‘is’ en ‘eens’.
Onze propedeusestudenten moesten een recensie schrijven. Velen van hen recenseerden Black Earth Rising, een Netflix-serie over een geadopteerde vrouw die achter haar verzwegen verleden uit Rwanda komt. Uiteraard komt de genocide die daar plaatsvond aan bod. De gruwelijke feiten worden in de recensies tot in detail beschreven. Een aspirant-recensent noteerde: ‘Bij het zien van de serie dacht ik: is maar nooit weer.’
Nog even en een sprookje begint met ‘Er was is…’
In deze vorm zag ik de fout nog niet eerder, maar ik herkende hem onmiddellijk: al jaren gebruiken steeds meer jonge mensen ‘is’ waar het ‘eens’ moet zijn. Kom is kijken. Doe is gek. Kijk is aan. Ik heb wel is meegemaakt dat… Waarschijnlijk komt dit doordat het bijwoord eens vaak wordt afgekort tot ‘ns en soms zelfs tot ‘s. Van daaruit is het nog een kleine stap naar is.
‘Is’ is een vervoeging van het werkwoord ‘zijn’ (‘hij is lief’).
‘Eens’ betekent ‘een keer, ooit’ (‘hij zei eens dat hij schrijver wil worden’) of ‘dezelfde mening hebben’ (we zijn het erover eens dat dit een goed boek is).
Nog even en een sprookje begint met ‘Er was is…’
Een groep HvA-docenten is het brein achter het blog ikzegookmaarwat.nl. Wekelijks wisselen ze de column voor HvanA af. Vandaag was het de beurt aan Machteld Bijl
