Aan het werk – Josephine Rommens
Privéarchief Josephine Rommens
Hoewel we het liefst het zo lang mogelijk uitstellen, moet iedereen eraan geloven: werken na de studie. Wat vinden oud-studenten van hun werk en hoe kwamen ze aan hun baan? Dit is Josephine Rommens en zij is fysiotherapeut bij revalidatiecentrum Reade in Amsterdam.
Naam: Josephine Rommens
Leeftijd: 27
Functie: fysiotherapeut
Studie: fysiotherapie
Afgestudeerd: 2016
Salaris: €2.742 bruto per maand (voor 36 uur per week)
Wat doe je?
‘Ik ben fysiotherapeut bij revalidatiecentrum Reade in Amsterdam. Daar behandel ik mensen met een dwarslaesie [een beschadiging van het ruggenmerg, red.]. Het werk is anders dan dat van de gemiddelde fysiotherapeut: mensen moeten vaak maandenlang revalideren en slapen hier meestal ook. Omdat ik patiënten soms wel twee keer per dag zie, vier of vijf dagen per week, bouw ik echt een band met ze op, dat maakt het werk bijzonder.’
‘Mensen moeten lichamelijk, maar ook geestelijk herstellen’
Hoe ben je aan dit werk gekomen?
‘Voor mijn opleiding moest ik drie stages lopen bij verschillende instellingen, in totaal vijftig weken. Mijn laatste stage was bij Reade. Ik heb toen een open sollicitatie naar ze gestuurd, omdat ik wist dat een collega met zwangerschapsverlof ging. In eerste instantie werd ik afgewezen, maar na drie maanden kon ik toch beginnen met een 0-uren-contract. Daarna werd dat minimaal zestien uur per week en nu begin ik aan een vast contract.’
(De tekst loopt door onder de video.)
Wat leerde je hier wat je niet op je studie leerde?
‘Luisteren en er voor iemand zijn. Iemand die een verstuikte enkel heeft, is verder gezond, maar mensen met een dwarslaesie hebben vaak een trauma opgelopen door een ongeluk of door ziektes als kanker. Mensen moeten lichamelijk, maar ook geestelijk herstellen.’
Wat vind je leuk aan dit werk?
‘Ik vind dat ik echt de leukste baan heb van Nederland. Mensen komen meestal binnen met heftige verhalen, dat is best emotioneel. Maar ik vind het mooi dat ik echt een bijdrage kan leveren aan de heftige situatie waarin mensen zich bevinden. Dat ze, wanneer ze fysiek sterker worden, ook hun leven weer op de rit krijgen en zelfstandig worden. Dat kunnen heel simpele dingen zijn waar je als gezond mens bijna niet bij stilstaat, bijvoorbeeld jezelf weer kunnen aankleden.’
‘Ik wil niet met geld bezig zijn, maar dat moet soms toch’
Wat vind je minder leuk?
‘De administratie. Ik ben gepassioneerd om met mensen te werken, maar ik moet ook uitgebreid verslag doen van de behandeling.’
‘Ook is er tegenwoordig minder geld dan vroeger in de gezondheidszorg. Ik moet goed letten op hoeveel uur behandeling ik aan iemand geef, we mogen geen verlies draaien. Dat gaat in tegen mijn intuïtie: ik wil gewoon doen wat nodig is om mensen zo goed mogelijk te laten revalideren en niet met geld bezig zijn, maar dat moet soms toch.’
Hoe zie je je toekomst?
‘Ik vind het fijn om te doen wat ik nu doe, dus ik wil hier de komende vijf tot tien jaar nog wel werken. Of dat de rest van mijn leven zo blijft, weet ik nog niet. Ik denk dat het goed is om ook weer nieuwe uitdagingen aan te gaan en mezelf te blijven ontwikkelen. Zo lijkt het me interessant om me te specialiseren in de behandeling van oud-kankerpatiënten. Nu steeds meer mensen de ziekte overleven, zijn er op dat gebied kansen om je als fysiotherapeut te ontwikkelen.’
